Can Çalışkan Şiirleri - Şair Can Çalışkan

Yaramaz bir kız çocuğuyum bu aralar.
Tüm oyuncaklarını kıran,yemek yememekte ısrar eden,
Olmadık zamanlarda olmadık şeyler isteyen bir çocuk..
Mızmız bir kız çocuğuyum bu aralar
Sonu mutlu biten hikayeler uyutmuyor beni
Ninniler avutmuyor

ucu yanık mektuplar gibiydi eskiden aşklar
seven sevdiğini özledikçe
hani burnunun direğini sızlattıkça yarin hasretliği
tekrar tekrar okuyup
aşkı yad ederlerdi
yürek köz oldukça

Gözlerime uyku niyetine büyük bir boşluk bıraktı
Şakağıma altılık bir ayrılık sıktı,
Gecenin karasına karıştı
Diline doladığı türkülerin hepsi veda havasıydı
Gel gör ki "ayrılık" okunduğu gibi kolay yazılmadı

Dudaklarımın arasında iki heceydi söyleyemediklerim
Acı bir matemdi dile getiremediklerim
Öylece boğazıma düğümlendin kaldın
Düşüncelerimden hiç çıkmayan destandın belki
Çıkansa ya ruhumdu bedenimden
Ya da gitmek bilmeyen günahlarla dolu aşkındı,benden

keşke söyleseydin de,
sana hiç kullanılmamış ilhamlar verseydim...
el değmemiş gönül otağımı,
böyle umarsızca ateşe vermeseydin...
ah cancağızım....ah....! ! !
artık dumanını iyi çekmeyen bir ocak bu sevda...

Benim HAYAT'ımın İNİŞ'leri, ÇIKIŞ'ları,
Her ne olursa olsun bozmadığı KURAL'ları,
Dipsiz KUYU'ları ve o KUYU'lardan kendi ÇABA'sıyla çıkmışlıkları var...

Benim HAYAT' ımın YARIŞ' ları, SAAT' leri yok..
Benim HAYAT' ımın İNCE HESAP' ları,

buz gibi soğuktu gece,el ayak kesiyordu.
ümitsizliğini toplayan gelmiş,
pişmanlığın olmadığı sabahların doğmasını bekliyordu.
kafamda birikmiş ne kadar soru varsa ruhumun sessizliğinde can çekişiyordu.
dile kolay akla zarardı nihayetinde
iflah olmazdı

Her ağladığımda gözyaşlarıma mendil,
Her güldüğümde kahkahalarıma yoldaş olan yar...
"Unutursun" diyorsun ya;
"ÖL" demek daha kolay...
Aldığım nefes,içtiğim su,soluduğum hava olmuşken,sen;
Bize yakıştırdığın sona ne çok yandım bir bilsen...?

Sen!
Kendini heba ettiğin kolların
Avuntularında gece gündüz açarken!
Ben gün yüzüne çıkaramadığım acılarımı
Gün yüzü görmeye hasret gecelerimle tazeliyorum
İhanete bulanmış sensiz gecelerimi seriyorum ayaklarımın dibine

Sen hep giderdin,ben arkandan öylece boynu bükük bakakalırdım.
Canım acırdı...
Sustukça,özledikçe,en kötüsü de yaşamaya devam ettikçe...
Acılarımı uyutmak için sığındığım,fakat her seferinde seni ve sevgimi kaybettiğim
soğuk rüyalarım vardı.
İki göz evimin çatlak duvarlarına her gece "sen" diye yalnızlığı harç yapıp sıvardım.