Cahit Karaç Şiirleri - Şair Cahit Karaç

Gel uzatma be dostum.
Sen de sev, sevil, insan ol, yaşa ki,
Kul yanında hatırın,
Allah yanında kadrin kıymetin olsun.

Yoksa yaşadığın bu hayat,

Aşkım, nigarım sensin.
Gel ol, dilimde tat.
Gönlümün sultanı sensin.
Gel ol, başıma taç.

Gel söndür, yüreğimin ateşini,

Yüzün temizse,
Bak aynaya,
Gör kendini.
Kalbin temizse,
Bak karşındakinin yüzüne,
Gör kendi yüzünü.

Ey yalan dünya
Kiminin ayağına
İşte böyle gül gibi bir güzeli getirirsin.
Getirdiğin gibi,
Sevdirmeden geri götürürsün.
Kimine de çirkini sevdirir,

GECE

Öyle bir gece isterim ki,
Yıldızı ay,
Ay’ı güneş olsun.
Hayali gerçek,

Tutundunsa bir ele,
Huzur içinde
Mutlu yaşamak varken
Köşe bucak kaçıp saklanarak
Huzursuz ve mutsuz yaşamak niye.

Ey çocuk!
Ağustos olmadan,
Ömür dolmadan,
Sende; Ye, iç.
Oynayıp, koş, yaşa.
Hiç yorulup bıkmadan.

EY ÇOCUK..!

Şimdiden,
Sen çek resmimi.
Ben ölüp gidersem,
Şayet..!

Seninle göz göze geldiğimiz anı hatırlıyor musun?
Allah seni bana, beni de sana yazmış, biliyor musun?
Düşümdeydin dün gece, ben damat sen de gelin oluyorsun?
Dilerim Mevla’dan, ahrete kalmadan, benim olursun.

İki evlat sıcak bir yuvanın, özlemini sen de duyuyor musun?

Tut, sana uzattığım ellerimi,
Boşlukta kalıp sallanmasınlar,
Boş yere.
Sonra sana olan sevgi ışığım söner.
Sevgisiz kalan yüreğim üşür.
Düşer yere.