Seneler geçti hâlâ tutamadım!
Tam yakalayacağım ki kaçıyorsun
Bazen silüet bazen de bir gölgesin
Yazın sıcağında, gecenin neminde,
Islak bedenlerin birbirine sarılarak,
Tenlerin bir diğerini kavurduğu,
Gün; Güneşsiz doğuyor artık
Yine karamsar günlerle geldi kış…
Uyandığında içini ısıtacak biri olmalı,
Kendi güneşin de olmalı ki
Sadece beden değil ruhun da ısınsın
Sonbahar Yaprakları gibi uçup,
Kışı beklemeden koptular dallarından…
İlkbaharın ılımanlığında olmuş,
Duygularımı dibine kadar bastırdım
İçine sevinçlerimi,
Hüzünlerimi, hasretlerimi koydum
Dipsiz bir kuyudayım sanki
Düştükçe düşüyorum ağır ağır
Yeri görüyorum ama varamıyorum
Sonsuz yaşam için umut yok!
Günü geldiğinde zaten gideceksin…
O halde; umut olmadığında da gitmeyi bil!
Gül; kirlenmemeli,
Çamurlanmamalı…
Kelebekten de narindir bu çiçek!
Yaprakları yıkanamaz ki
Su tutarsın dağılır,
Aslında ben varım,
Yanında olmayan bedenim
Sen de varsın,
Yanımda olmayan bedenin…
Yarı saydam perde gibi gün boyu taşımak zor
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!