Acıyla tatlıyla günler geçirdik,
İki çocuk ile hüznü tükettik.
Gözyaşlarımızda bir deniz,
Gülüşlerimizde bir bahar vardı.
Dert de olsa, sevinçte olsa,
“Bir şey olursa ara,” demiştin,
O kadar çok şey oldu ki…
Düştüm, kalkamadım,
Sustum, anlatamadım.
Sonunda cesaret edip aradım,
Engellemişsin.
Bir yanım seni bekler,
bir yanım çoktan gitmiş.
Bir yarım durmuş orada,
gözlerinde bir umut,
gözlerinde bir yangın.
Sabahlar doğarken umutla bir gün,
Akşamlar örterken yorgun her düğün.
Hayatın döngüsü, ince bir tütün,
Dumanı tüter de, bitmez mi sandın?
Gençlik bir rüya, geçer ansızın,
Benim kitabımda senin bölümün bitti,
Kalemin herkese yazabilir artık.
Sayfalar sarardı, içim de gitti,
Sana dair ne varsa silindi artık.
Bir zaman cümleydin, en güzelinden,
Seni bilmem ama ben yoruldum,
Ne söz kaldı, ne tatlı bir yudum.,
Bir hayal kurduk, kalmadı umudum,
Boşa çıkan duam ol, unut gitsin
Kalbimde çırpınan son güvercinsin,
Sabırla dolar saatlerim,
her saniye ağır,
her dakika yaralı.
Her nereye baksam,
bulamadığım yerdesin,
bir gölgenin ardında,
İsterse kimse duymasın feryadımı,
Geceye fısıldarım sessiz çığlıklarımı.
Yıldızlar tanık olur halime,
Ve ay bilir en derin sırlarımı.
İsterse boşluğa karışsın sesim,
Mesele yıkılmak değil ki, anla,
Her düşüşte yine kalkarım amma,
Sırtını dayayacak dost bulmadıktan sonra,
Ben derdimi kime diyem, boşu boşuna.
Bu yürek güçlüdür, yıkılmaz kolayca,
Farkına varmadan yaşandı dünler,
Geriye dönmedi gitti gidenler.
Her anın kıymeti bilinmez olmuş,
Ziyanla dolmuş geçen seneler.
Hayatı boş yere geçti saymışız,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!