Sessiz bir gecede kaldı adımlarım,
Yalnızlığa karıştı tüm anılarım.
Bir fısıltı gibi uzakta kaybolur,
Yüreğimde yarım kalan duygularım.
Sessizdir artık ne sevda, ne de söz,
Adını anmam, değmez dilime,
Sustum diye eğildim sanma.
Sabır taşını sırtıma almışım,
Bunu bir tür paye sanıyor.
Hoşgörüyle baktım her yanına,
Özlem, içimde usulca büyüyen bir fısıltı,
sesini duymadığım ama eksikliğiyle var olan.
Bir zamanlar dokunduğum, şimdi uzakta,
gözlerimi kapattığımda gördüğüm bir hatıra.
Gecenin karanlığında sessizce belirir,
Kökönü kurt yemiş ağaç misali,
Bir rüzgâr esse savrulacağım.
Yılların yükü sırtımda sanki,
Dalıma kuş konsa devrileceğim.
Aklıma geldi sesin
Kalbime değdi bir hüzün
Veda ettiğin o sessiz gün
Sustum, üzüldüm, ağladım.
Anılar doldu yüreğime
Mahşer mahkemesine kalsın ahım,
Ne zalime boyun eğerim, ne kendimi kırarım.
Bu dünya fanidir, hak geç bulunur,
Gün gelir, her haksızlık orada sorgulanır.
Sabrettim, sustum, ziyan saymadım,
Bir nefis uğruna dünyaya mağrur olma ey deli gönül,
Bir gün seninde kafesinden eksilir nefes,
Hiç bitmez sanarak eyleme zevki sefa,
Gün gelir taht dediğin olur yerle yeksan.
Kimler geldi geçti koca dünyadan,
Talihe yok bir lafım, kaderde yazı,
Mahşere kalsın ahım, geçmez bu sızı.
Düşmüşüm bir sevdanın ateşine ben,
İstemem dünyada ne baharı, ne yazı.
Vakit geçer, umutlar döner yaprağa,
aklımdasın diyen balıklar,
sessizliğimde yankılar var.
ömrümsün diyen kelebekler
anılarıma renk katan izler var.
düşlerimde yol alırken
Aklım sende kaldı,
Gittiğin sokaklarda,
Adını fısıldayan rüzgârda,
Bir de hiç dönmeyecek zamanlarda.
Ellerin avuçlarımda eksik,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!