Kırgın ve yaralı yüreğimin önüne,
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.
Devamını Oku
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.
'O, her güzel yüreğin kendinden bir şeyler bulabildiği müstesna insan; Gülay CEYLAN!'
Gülay bacıma ve bu güzelliği buraya aktaran Refika bacıma sağlık ve sıhat dileklerimle ve İkisini de tanıma bahtiyarlığına erişmiş olmanın hazzıyla
saygılar olsun.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta