Bir cinayet işledim Şiiri - Yorumlar

O kadar cana dokunmuşlar ki... Bıçak kemiğe dayanmış ve gecenin kuytu karanlığında yol kesip cinayet... Bilerek ve tasarlıyarak cinayet... Bunu suçu mühebbet ne yaptın sen Zeynep Hanım tam kurtulayım derken bir ömür paranğalara mahkum etmişsin kendini, kurtulayım derken daha beter hayatını mahvetmişsin...
Yok onlardan kurtuluş yok, karabasan gibi çöküverirler insanın bogazına, hiç olmadı anda insanı canından bezdirirler... Cinayet işleyecek kadar...
Çok güzeldi, anlamlıydı, anlatımı akıcı oldukca başarılıydı... Kutluyorum güzel şiirinizi ve yüreğinizi... Selam ve Saygımla...++

şiirlerin özünde ne sırlar,ne hazineler saklıdır aslında.kimi zaman üzütülü kimi zaman mutlu bir yaşam .kimi zaman bütün anıları öldürecegiz, yada öldürdük sanacagız.ama yıllar sonra yine önümüze gelecek.bütün temennim sevgilerin gönüllerde yer bulması kutluyorum sevgili hocam.Selam ve sevgilerimle.

Anılarını öldürmek onların bir daha gün yüzüne çıkmamacasına unutulmalarını sağlamak. Farklı ve güzel bir şiirdi kutlarım efendim.

Çok hoş bir kurgu. Doğrusu gerçekten kaşınmışlar. Çokça hak etmişler öldürülmeyi. Neden gelip en mutlu anınızı bulurlar acı anılar? İntikam almak için mi?.. Yoksa sizi mi paylaşamazlar, çekememezlik mi?...

'Doğru karar...Siz öleceğinize onlar ölsün.' Diyeceğim de, biliyorum yersiz. Çünkü onlar dokuz canlıdır.

ÖLÜP ÖLÜP DİRİLİRLER HER SEFERİNDE. ÇÜNKÜ BEYNİNİZİN KIVRIMLARINA YERLEŞMİŞLERDİR.

BİR İŞARETE BAKARLAR UYANMAK İÇİN...

Kutluyorum bu çok hoş şiirinizi. İlginç kurgusuyla, serbest olasına rağmen içeriğindeki kafiyeleriyle zarif bir şiirdi. Nicelerine Zeynep öğretmenim... Sevgilerimle....

'İkilemde' kalmaktansa..
'Ya anılar 'anılmaz olacaktı' bir daha.. Ya da ben hala onların tutsağı kalacaktım.'

Bu nedenle ilk seçeneğin gereğini yaptım..
Yaktım 'Anı Defterimi' ilk önce..
Sonra döndüm, olur olmaz aklıma takılan ne varsa koydum karşıma.. Sıraladım boy sırasında, küçükten büyüğe.. Hesaplaştım her biriyle ve alınlarının ortasından vurdum hepsini!
'Siz sağ, ben selamet..'

İşte bu kadar.
İnsan, önce kendi zincirlerinden kurtulmalı. Eğer tutsağı haline gelmişse, anılar da birer zincirdir, koparıp atılmalıdır..

Çok hoştu. Sıra dışı bir benzetme ve etkili bir şiirdi.
Kutlarım Öğretmenim..

yüreğine sağlık zeynep hanım hem okudum hem düşündüm harika bir şiir olmuş sayfamda

cinayet mahallinde bir kadın.vuran yürek vurulan yürek.sahi kim gördü ki bu cinayeti yürekten başka.bedelini ödeyen kimdi.o halde katil yok..saygıalrımla sevgili dost..tam puanla ..

şairin kurtulduğunu hiç sanmam. Bu defa geceleri uykunda rahatsız edeceklerdir. Olmadı, bir köşe başında hayalet gibi karşında belirecektir. tatlısıyla acısıyla yakamızı asla bırakmayan anılar. farklı ve güzeldi. Tebrik ederim.

Anılarımı öldürdüm diyorsunuz şiirinizde.Bence siz korkularınızı öldürmüş olmalısınız.Herkesin anılarının içinde korkulu olanları vardır mutlaka.Eğer anılarımızın tamamını öldürmeye kalksak,biz kendimiz de ölürüz.Çünkü bir insanı hayata bağlayan anılarıdır.Kimliklerimizi onlar oluşturur.Geleceğe onlar götürür.Onlar bizim birikimlerimizdir.Saygılar Zeynep Hanım.Kutlarım.

'Ya onlar öleccekti, ya da ben...' Anlaşılıyor ki, kasıt ve taamüd söz konusu değil, tamamıyla nefssi müdafaya dayanmış, bıçağın kemiğe dayandığı gibi... Şiirin egzantirikli bir havası var... Ana hattın dönüşümünde gelişen etkinlikler insanın anıları olunca elbette insanı gerçekten etkiler... Esaslı bir şiir çalışması... Anlatımdaki yüksek başarı, şiirsel davetin özünde oluşan gerçekçilik, insanı bu güzel şiiri paylaşmaya davet ediyor. Hepimizin önüne çıkan, hiç bir zaman yakamızı bırakmayan o kadar çok anılarımız var ki... İşte biz, elimizde olmayan nedenlerle karşılaştıkça cinnet mi geçireceğiz? Bu kadar acımasız mı hayat... Kutluyor, başarılar diliyorum...