Vazgeçtim bu dünyadan tek ölüm paklar beni,
Değmez bu yangın yeri, avuç açmaya değmez.
Değil mi ki çiğnenmiş inancın en seçkini,
Değil mi ki yoksullar mutluluktan habersiz,
Değil mi ki ayaklar altında insan onuru,
O kızoğlan kız erdem dağlara kaldırılmış,
Ezilmiş, hor görülmüş el emeği, göz nuru,
Ödlekler geçmiş başa, derken mertlik bozulmuş,
Değil mi ki korkudan dili bağlı sanatın,
Değil mi ki çılgınlık sahip çıkmış düzene,
Doğruya doğru derken eğriye çıkmış adın,
Değil mi ki kötüler kadı olmuş Yemen' e
Vazgeçtim bu dünyadan, dünyamdan geçtim ama,
Seni yalnız komak var, o koyuyor adama.
Çeviren: Can Yücel
William ShakespeareKayıt Tarihi : 16.7.2003 12:15:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Mevsimlerde beklerdim baharı.
Meğer kahve gözlerindeymiş,
Gelmiş, oraya saklanmış.
Yazı,mevsimlerde arardım,
Meğer sarı saçlarındaymış,
Gelmiş, saçına saklanmış.
Kışı da, karla beklerdim,
Meğer sensizlikteymiş,
Gelmiş, yokluğuna saklanmış.
Demek ki! Ey can....
Bahar sensin, yaz sensin,
Sen yok isen, kış sensin,
Mevsim mevsim aşk sensin.
Bu gönlüme yar sensin,
Şu tenime, can sensin,
Sen aslında çok şeysin...
Adem ÖZEL (SORGUNLU)
TÜM YORUMLAR (81)