Hep birileri gidiyordu. Kimse kalıcı değildi. En son benden giden kimdi ve götürdükleri nelerdi. Hesabı tutulmayan şiirlere gömülmüşlüğüm ve uslanmaz kalemin bana çektirdikleri karşısındaki acizliğim.
Gidiyoruz birbirimizden haberli
Habersiz bir kopuş peşi sıra gelen
Plansız bir aşkın reçetesi yazılan
Yazıldıkça sonuna nokta koyulan
Bugünlerde biraz sen doluyum
Biliyorum yarında böyle olacak
Öteki günde ve daha ötesinde de
İlk kez nutkumun tutuluşuydu
Dile gelmez oluşunun karşısında
Teslimiyet gecelerine dalışlarım
Gülen gözlerini düşündüm senden izinsiz
Işıldıyordu yine bakıp dururken sensiz
Beni affedebilir misin bilmiyorum ama
Suçluyum yine seni düşündüğüm için sensiz
Sensizlik bir sığınıştı şiirlerin kucağına
Darmadağın yalnızlığın getirdikleriyle
Ve çokça yürekten alıp götürdükleriyle
Kâğıtlara düşüşüydü gözlerinden
Elde kalan son kırıntılarıyla
Bugünlerde kendimi posta kutusunda unutulmuş bir mektup gibi hissediyorum. Alıcısına gitmiş lâkin eline geçmemiş ve okunmayı bekleyen...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!