Adını hiç sayıklamadım
Yüreğime serptim her harfini
Tarifsiz sancılarla üşürken beden
Esip kavurdum sensizliği
Kavuşmak hayalini bozdum
İsimsiz şiirlere ağıtlar yakıp
Hiç beni unut dememiştin.
Benim olda.
Vedası bile olmayan bir kopuştu.
Yangının içine bırakılan iki yürek
Kor tutmayan yarınlara koşan
Ayrı çarpsalar bile yekvücutta atan
Seni unutmaya çalıştıkça
Sessizce dokunduğum geceler
Sığındığım limanlar
Adı aşk diye anılan yalanlara
Biçiyorum ömrün yetmezliği olduğunu
Hangi şiirden düşürsem seni
Haklısın suç bendeydi
Her yürek taşıyamaz
Ben ki, sesi boğuk
Yaşadıklarından soğuk
Şiirlere konuk
Yazdıkları buruk
Kendini sakladığın sürece
Kabından taşacaksın yarınlara
Durgunluğun ele verecek seni
Yırtık bir resimden sarkacaksın
Özüne bürünen yalnızlığın
Beni yazmaya uğraştırma
Kendine bile uzak yanlarınla
Hangi harfi örtsem ben diye
Bir şiir doğuyor içinden sen diye
Geceye düşen her yıldız gözlerin
"Gözden ırak olan, gönülden de ırak olur" derler ya, biz hangisine sığmıştık bunca zaman sonra; ne göz göze gelebildik ne gönül gönüle...
Öğrendim ki
Zaman sudur senin yanında
Sensiz vakitlerde geçmeyen saatler
Akıp gidiyor senli zamanlarda
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!