Bir kuş pencereye tünemiş
Cıvıl cıvıl şakıyor
Uzansam tutacağım
Tutmazsam kaçıracağım
Göğsümün orta yerine çöreklenen sızı
Ya bırak git yâda ne olduğunu söyle
Yorgunum, bulmaca çözemem
Ya git ya çözül...
Sen istemezsin öyle olmasını
Sadece izleyip yaşarsın
Bittiğinde anlarsın
Senden götürdükleriyle kaldığında
Hep sen diyorum.
Biliyorum.
Hep sen dedikçe, senler bitmek bilmiyor.
Bitmedikçe yeni senler kendini yeniden doğuruyor.
Aslında bu senin suçun değil.
Seni yazanın hiç değil.
Sular boşa akıyor çeşmelerden
Doldurmaz hiçbir bakraç acıyı içine
Geçiyorum tarih yapraklarını
Hızlı adımlarla düşüyorum şiirlere
Gözlerini kapıyorum yarınlara
Sonrası tükenmişilğin mevsimi
Adı konulmamış
Kaç kere bozulan tövbelerin
Kırk bir kere maşallahı hiç göremeden
Tükenip gidişine eş değer oluşuyla
Yalnızlığa çekiyorum
En kalabalık hallerini
Ve yüreğimde üşüyen bir şiir
Büyütüyor kendisini sıcaklığına sarılarak
Gözlerin düşüyor gecenin karasına
Uzaklardan geliyorum
Nasıl bir sessizlik nasıl bir tarifsizlik
İçimde ayaz vurmuş güneşsizlik
Şiirlere bölünüyorum
Şiirler dökülüyor sensizliğin içine




Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!