Ayşe Karabulut Şiirleri - Şair Ayşe Kara ...

Kırağı tutar içimiz
Tamda bu zamanlar
Tamda bu soğuklarda
Tamda gökyüzü suskun suskun
Parçalı bulutlu bakarken...

Anlatılmaz...
Bir kuş kadar hafif
Bir Adak şehri kadar ıssız, kimsesiz...
Di' li geçmiş zaman hikayesi
Öylesine ela, öylesine derin...
Miş'li gelecek zaman hikayesine meyilliyim

Kayıp gecelerden birinde
Bir kervan geçer mi buradan?
Götürür mü rüzgarları uzaklara?
Sonra getirir mi yüklü bulutları?
Belki o an bir yağmur başlar
serçeler konuverir ıslak dallara

Yollarına düştüm ilkin
Seni alıp götüren yollara
Sevmekle başladım
Sonra sevdim, sevdim ,sevdim...
Başkalaştım sonra
Kendimden çıkıp olmayacak bir hal aldım

Sahipsiz korkularımız var bizim
Anlatamadığımız, anlayamadığımız...
Sessiz hıçkırıklarımız var
Kendimize bile duyuramadığımız
Her sardığında karanlık akşam üstlerini
Niyeti bozuk sularımız, taşımız, toprağımız var

Ne güzeldir azizim
İnsanın insan için yanması
İnsanın insan için ağlaması
Ne güzeldir
Kanayan yaraya merhem olmak
Bir acıya ortak olmak azizim!

Mavi bir karahindibaya teslimim bugün
Güneş hiç açmamış gibi
Üst üste geldi müjdeler
Vardı bunda bir bit yeniği
Bir an inanmak gelmişti
Gökyüzü adeta gülüvermişti

Bu kadar uzak durmasa yakınlar
Mesafesiz kaldım
Nefessiz...
Ve keskin soğukta üryan...

Sevmez oldum, akşam üstünü, altını; iri ve bitmez karanlığı
Sinsi kömür kokusunu
Titrek ve tükenmeye meraklı mum ışığını
Dört duvar arasından, tadınca yalnızlığı
...,

Başka baharlarda kaldı yüreğim
Artık gözlerinde usul usul yağmurlar yağmıyor
Güneş eskisi gibi ısıtmıyor
Rüzgar bir başka okşuyor yanağımı,
Acıtarak
Kanatarak...