Yüreğin kıyısında bir yangın,
Söndürmeye kıyamadığın…
Bir adım gitsen eksik,
Bir adım kalsan fazla…
Ne tam susabiliyorsun,
Bir baharın kalbinde durmuşsun,
Çiçekler susmuş, seni dinliyor.
Gözlerin kapalı bir dua gibi,
Dünyanın gürültüsüne naz yapıyor.
Zaman durmuş olmalı etrafında,
Bir gün ölürsem,
Bu sayfa kalsın geriye benden,
Şiirlerim ve duygularım,
Her satır arasında,
Her mısrada sana olan özlemim,
Yüreğimde saklı kalan sevdamın izi.
Bir hasret kaç şiir eder
Haberin var mı senin
Öyle derin öyle ıssız ki bu yokluk
Her mısra da adını anır
Her hecede seni arar kalbim
Biri vardı, o olmadı.
O olmayınca,
Geriye kalan her şey eksik kaldı,
Gülüşler yarım, dualar sessiz.
Zaman bile yüzünü çevirdi benden,
Bir boşluk büyüdü içimde,
Bir şiirle yazmak mümkün olsaydı güzelliğini,
Kalem utanırdı sana kıyamadığı her harften.
Kağıt titrerdi ismini taşırken beyaz teninde,
Ve mürekkep dururdu, gözlerinle göz göze geldiğinde.
Zamana bile sığmazdı yüzündeki o sessiz zarafet,
Kalemiyle yazar da susturamaz içindeki fırtınayı,
Bir şiir yeter mi ki anlatsın bu derin sızıyı?
Her harf, bir yara izi gibi kazınır kâğıda,
Dökülür mü kelimeler, biriken gözyaşı gibi her satıra?
Bir kelimenin sessizliğinde büyür acılar,
Beni sana yenilmiş ama senden kurtulmuş olarak hatırla.
Gözlerinde kaybolmuş, ama yollarını unutmuş gibi.
İçinde bir anı, ama dokunamadığın bir sis gibi.
Bir zamanlar ömründe yankılanan, şimdi yalnızca fısıltı.
Hatırla, ama özleme.
Sevgiliyi aramak değil,
Bir yol bulmaktır şiir.
Her kelime bir adım,
Her dize bir geçittir.
Bir boşluk hisseder kalp,
Bu bir şairin hikayesidir,
Kaleminden damlayan yalnızlığın ve isyanın,
Zamanın kirli yüzünde bir iz arar,
Temiz kalmış bir köşe,
Saf bir nefes…
Ama nafile,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!