gece katranını sürdü yüzüme
acıyor göz bebeklerim
…yüreğim
…ben
yanıyoruz ateşler içinde
sarıya çalar yakarışların mavisinde gezinen umut
yeşilken yaprak yaprak
solar yakıcılığından güneşin
hüzün düşer göklerden
büyüsüne kapılmış gri bulutların
içime işleyen tınısı aşkın
vurdukça içime
şarap kadehlerine dolmuş kanımın
sahipsiz kaynayışında
canhıraş inleyişleriyle iklimsiz sevişmelerimin
iliğime kadar sana gömüldüm yine
Bir ses var
Duyuyor musun
Birileri
Haykırıyor bir yerlerden
Ağlıyor sanki birisi
soğuk kış gecelerini ısıtan
sımsıcak ateşim
canlandı bir kez daha
esen rüzgarın bağrında
nar gibi kızaran korlar var
şimdi koynumda
saklambaç oynayan arzularımın
gizlendiği yerden ses veriyor yangınlar
ateşine düşen her saniyede
sürünüyor beden çırılçıplak
tadına varılmayan dokunuşlarda
gittikçe kararan gökyüzünün altında
kapanırken kepenkler gürültüyle
arasında ıslak kaldırımlarda koşuşan kalabalığın
sırılsıklam
yere düşmüş bir paçavra
eline tutuşturulan bir demet beyaz papatya
kapı önüne konmuş sevişmelerin sahipsizliğinden
ses verince çıldırmış saatler
eser fırtınalar
yıkılmış bir yürekte
şiddetinde saklanır sızısı gözyaşlarının
ortasından sıkılmış/bir düş macunu tüpü
/nden başka bir şey değil/
__________hayat
.....kullanılıp atılmış
.../bir prezervatiften daha da kirli
_________yaşamlar
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!