inadına
sevdiğim her yürek
damgasını vurdu
yalnız hayatımın
kanayan saatlerinden sızan
anlarına
ikilemlerin içinde sürünen isteklerin yanılsamasında oynanan oyun
çaresiz bir zıvanadan çıkmayı getirdi beraberinde
el mahkûm…
ilticaya zorlanmış bir nemfoman düşünceler
arzuyla izlerine karışır hayatın
çekildi kınından kamaların titrek korkaklığı
keskin solukları sanrılı aşıkların
ole! ole! ole!
bir İspanyol gülünün çığlığında
kırmızı giyerdi Carmen
şimdi sen uykuda
kim bilir kaçıncı düşün peşinde koştururken
içinden çıkamadığım büyünün sarhoşluğunda
sabahlar kapımı çalıyor
haberin yok
Deli bir kurgunun son halkasıydı o. İçine sinmedimi, adını bile anmadan çekip giderdi. Hâlâ da öyle. Çeker ve gider! Hiç durmaz içini dökemediği, kendine yabancı yerlerde.
Farkına bile varmazsınız nasıl başladığını her şeyin. Sessizce girer kanınıza. Tatlı bir sarhoşluk kaplar dört yanınızı. Coşkusunu savurursunuz etrafınıza. Susturmayı denemezsiniz bile o avaz avaz şarkılarını söylerken içinizde. Hatta bazen siz de eşlik edersiniz ona. Büyüleyici sözlerin gücü esir alır sizi; bilemezsiniz, göremezsiniz.
Dingin suların hırçınlığına bulanır özünüz; kaptırıp kontrolü soluksuz koşarsınız. Amacınızın ne olduğundan da bihaber koşar, koşar, koşarsınız. Aklınıza bile gelmez durup bir iki dakika soluklanmak. İsteseniz de izin vermez ki. Çıldırasıya koşarsınız.
eser yok artık tesettüre bürünmüş düşlerimden
uğruna uğurlarımı harcamıştım
yıllar yılı
rollerin dağıtıldığı anda bulunamayışımdandı
kimliksiz kalmam
umurumda olmadığı gibi artık
umurunda da değil biliyorum
ne uzun cümleler lazım bunu anlatmaya
ne de kısa sözcükler sunulmalı ortaya
bakışlar
“imgelerden çaldığımız bir serenadı gönderdik göklere
dilek ağacına bağlanan bez parçası çözüldü
…rüzgar nereye sürüklerse”
şarabın kızıl albenisinde
saklanıyor dirilişi deliliğin
sana biriktirdiğim sözlerimi
attıkça içime umarsız
patlamaya hazır volkanlar kaynıyor
kabaran yüreğimde
parçalanan dilimde serseri bir şiir
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!