“Efendiler, savaş, muharebe, nihayetinde meydan savaşı yalnızca karşı karşıya gelen iki ordunun çarpışması değildir. Bu, milletlerin çarpışmasıdır. Meydan savaşı, milletlerin tüm varlıklarıyla; ilim ve fen alanındaki seviyeleriyle, ahlâklarıyla, kültürleriyle, kısacası tüm maddî ve manevî güç ve erdemleriyle ve ellerindeki her türlü imkânla sınandıkları bir imtihan sahasıdır. Bu sahada, karşı karşıya gelen milletlerin gerçek kuvvetleri ve değerleri ölçülür. Sonuç, yalnızca bedensel gücün değil, bütün güçlerin, özellikle de ahlâkî ve kültürel gücün üstünlüğünü ortaya koyar. Bu sebeple, meydan savaşında yenilen taraf milletçe ve ülkece bütün maddî ve manevî varlığıyla mağlup edilmiş sayılır. Böyle bir sonucun ne kadar korkunç olabileceğini tahmin edersiniz. Yok olup gitmek yalnızca savaş alanındaki orduyla sınırlı kalmaz; asıl, o ordunun bağlı bulunduğu millet felakete sürüklenir. Tarih, başındaki hükümdarların, ihtiraslı politikacıların birtakım hayalî emelleri uğruna, istilacı orduların ve milletlerin düştüğü bu tür korkunç akıbetlerle doludur.”
Mustafa Kemal Atatürk
Bu pasaj, Mustafa Kemal Atatürk’ün 30 Ağustos 1924’te Dumlupınar’da yaptığı konuşmanın bir bölümüdür. İlk kez yayımlandığı yer: Hakimiyet-i Milliye gazetesi, 31 Ağustos 1924.
Bütün sabahları üşüdüğüm
Bütün gördüğüm senli günlerim, onlar da gitsin
İçimde bir şarkı
Gözümde bir ışık kalmıştı herşeye inat
Kapat gözlerimi, sevdiğim anlar da gitsin
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta