çıkmaz sokaktayım küçülüyorum
sek sek oyununda siliniyor çizgiler
özgürlük kırpıyor gözlerini
tavan arasında ışık
sökülüyor arkamdan
kaldırım taşlarında
ruhun bitik dakikalarına tanık oluyorum
açılmayan göz kapakları
donuk kirpikler ve çatık kaş
beyin yüzüyor bulanık suda
safsatalara yüzde elli bir ortaklığa aday
kuruma bulanmış ten
bir kent gazetesi okuyorum
manşeti mahcup
puntoları morarmış
bizi yalnızlığın eşiğinde
ben mürekkebinde boğulmuş
bayrak açmış kıt söylemlere
bir tetik çekmek kaldı içime
zaman durmuştu saat zembereğinde
ben uzun yokuş çıkışındaydım
soluk artışında kapımı çalan yürek
dokuz canlı bakıyordu bedenime
perişan olmak kervanında emelim
Bir mevsim söyle
İzinde yok olmayan
Adı ne olursa olsun
Sıcaklığında yanmayacağım
Soğukluğunda donmayacağım
Yağmurlarında boğulmayacağım
yaşam bölmüş bir kere beni
ellerimde kelepçe
bir yanım ben
bir yanım benden bir haber
gündüz benim
gecelerim bir haber
bir gün seni dinlediler bir gün beni
ne gidebildik bir adım ileri ne de geri
ne yaşıyorduk ne ölüydük yeryüzünde
seni dilediler serseri
beni dilediler zemheri
içimizden geçeni serdiler
havada uçarken hürmüşüm
sıcakla öpüşünce ölmüşüm
kuru eller görmüşüm
meğer ben bir düşmüşüm...
bir gönül arıyorum canı benden dar
darlığı anlatacak
yüreğimin akışına sıkışan bir taş var
nasıl çıkacak
yazgımda boynuma yapışan karalık
hiçbir sermayede gözüm yok
varsam Yunus'un bağına
uzansam tatlı salkıma
dilim şekerlenir
düşsem Mevlana'nın kapısına
tövbe etsem günahlarıma
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!