okyanus gözlü aşk
sefilliğini bırak maviliğe
kokun dönsün seferine
dalgalarda bıçak izleri
bir manga atışı yüreğinin sesi
dağın eteklerinde kurutulan
bir anayasam yok
aile yasam bilinsin
soframın sahibi
ekmeği bölen annem
beni sorgulayan
yaşamın loş heceleri
onursuz olmasın aşk
yolumuza üşüşmesin yarasalar
yıldızlar kadar uzak
kalmasın sıcak duygular
kesimindeyiz yaşların
yıllarımıza uğramasın kara bulutlar...
mehtap uyanıyor
tutunuyoruz boş kadehlere
bilek güreşinde buluşuyoruz
demimiz denizde lacivertce
kirlerimizden arınıyoruz
beynimizde yıkanırken bilmece...
seviyorum arka sokakları
gözler süzmüyor baştan aşağı
saçımla ayakkabıları
bakışlarım kendimce
yok omzuma vuran
ayaklarım tozuyla baş başa
üstüme düşme mevsim ağırsın kaldıramam
seni ne annem tanır ne de babam
umut diye satma beni ellere
ellerde yol bulamam
yüzüme vurma mevsim soğuksun ısınamam
akşamın koynunda bilmeceyim
sınır tanımıyor karanlık saklarken beni
korkuluk oluyor çalılarda
katlıyor boyumu ikiye
alt üst ediyor beden aritmetiğini
tarihî hanların surlarında gölgeyim
akşam kucak dolusudur
birileri döner gelir muştulu
ayaklar sanık dudaklar tutuklu
etik sözcükler savunmasız savaşta
sözler aykırı motifli
kısa konulmuş dalgalar koya
maskeli soygun
hüzünleri alevlendirmiş
yüzüm bilmece zaten
akşamları eğitiyorum
kalan gün ışığında
umutlar dönüyor topaç hızında
alacalı görmüşsün dünyayı
atlar tepişirken gökyüzünde
beynini tokmaklarken
bir adım ötede
seyyahın ayak sesleri
savuruyor özünü
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!