Altay Taşkın Şiirleri - Şair Altay Taşkın

Altay Taşkın

sofraya giden yaşam yolları çetrefilliyse
gece ışıltısında suya değer ayağın
gözün döner fenere
her seste bir yudum ekmek
düşer torbanın dibine
suyla berekete dönüşen sevdan

Devamını Oku
Altay Taşkın

ömür denen teknede
garip yolcusun
ne asıl küreğe
ne yutkun reise
yolun sonunda
bir dalga kıldan ince

Devamını Oku
Altay Taşkın

elenmede ruhum
boyumun ölçüsünü alanlarda
takla atar
elemler
parmaklar ezik
sessiz gelgitlerde

Devamını Oku
Altay Taşkın

beni gerdi arsız ruhum/vitrinleri taşıran gölge
saray kapısından sızmayan gürz/afacan bir bilmece
topacı örümcek ağında/uykusu yastığında yarasa
bütün erkler alabora/suyun rengi bulanık payda
uzun masallar sözlenmiş/rüyanın ortasında dava
ayyaş dilekler tırmalıyor/tenim fidan bahar yelinde

Devamını Oku
Altay Taşkın

ruhum aynalarda bitik
soğuk kuyunun sarkacında bedenim
azığımı kemiriyor geçmiş
iki duvar arasında karanlık düşlerdeyim
yüzümün nidaları bulutları ağlatırken
ömrüm madalyalardan yitik...

Devamını Oku
Altay Taşkın

sevgi ruletine düştük
ne ağladık ne de güldük
aşk masada bir kumarmış
defteri anında dürdük

Devamını Oku
Altay Taşkın

yıllardan
bindokuzyüzotuzsekiz
aylardan
kasım
günlerden
on

Devamını Oku
Altay Taşkın

ömrüm boşa harcandı
dilim boşa yundu
yolum doğruydu
kim anladı
kendime yetmek
yetmezdi

Devamını Oku
Altay Taşkın

sana koca şehri verdim
caddeleri gül kokulu
sokakları masum

sana koca şehri verdim
öp elini!

Devamını Oku
Altay Taşkın

zulmün dolaşıyor oyunumun orta sahasında
kırbaçlanan zamana direnen kuytulardaki gözyaşları
özlemlerimi suya yazmıştım dalga götürmüş
düşlerimi bıraktım saklambaç oynuyor ayda
sevdiklerimi kuma çizmiştim rüzgâr örtmüş
tek kale maçında saksağan renkleriydi kale direkleri

Devamını Oku