Şiir bitti
Ve tüm sözcükler gitti
Ardına bakmadan
Derviş misali
Dönülmez gurbet
Dinmez hasret diyârlarına
Yorulmuş bir ceylan benim yüreğim
Avcıdan kaçmaya mecalim yoktur.
Yıkık dökük bir han benim yüreğim
Ayakta durmaya hiç halim yoktur.
Saçının telinde dara alıştım
Ay , deniz, yakamoz ve güzel gözün
Cennetten bir kare, fragman sanki
Ayı kıskandırır o gülden yüzün
Dünyaya bir eşsiz armağan sanki.
Gece senle yıldız, güneş senle nur
Yoruldum
Ve yok oldum kör kuyularda
Karanlık her yan
Zifir rengi zaman
Sensin sesimi tek duyan.
Yusuf değilim,
Sen yoktun
Gözlerim mahzun,
Ellerim kaldı böğrümde;
Sen yoktun
Hiçbir şeyin tadı yoktu ömrümde.
Gözün değdi gönlüme, tüm sözcükler lâl oldu.
Kıyam etti yüreğim, sessiz ihtilâl oldu.
Yıkıldı sevda yurdum, yerle yeksan toprağım,
Çöktü kalbin başkenti, vatanıma mal oldu.
Sürgün yedim sevdadan, kovdular aşktan üryan,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!