Geceyi söndürdüm yorgun düşlerde
Gözüme kirpiğim düşmandır yine.
Payıma düşen hep vurgun düşlerde
Dertlerim bucaksız ummandır yine.
Bir yanım yaradır bin yanım bere
Yokluğun mengene sıkar canımı
Yokluğun yolumda bir duvar gibi
Paramparça eder her bir yanımı
Beynimi kemiren canavar gibi.
Yokluğun ruhumda doğmayan güneş
Bir yorgun yürek
Bir sessiz çığlık
Kulaklar duymuyor
Gözler yanıyor
Her sabah doğsa da gülerek güneş
Ne yürek dinlenip
Yüreğim çığlık çığlık
Nefesim sessizlikle.
Sol yanım senle dolu
Her yanım sensizlikle.
Gönül kanatsız bir kuş
Öyle bir devir ki yavrum bu zaman
Tazıya kaç tavşana tut diyen çoktur.
Aslana gülenler çakala hayran
Kurda it, itlere kurt diyen çoktur.
Anayı beğenmez, atayı bilmez
Zamanla unutursun diyorlar
Yaranla unutulmuyor,
Gecenin karanlığı da derman değil
Şafağın yâranlığı da.
Gün de küskün bana
Güneş de,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!