Bak bakalım ellerim, neyin ucundan tuttun
Hayatın mı elinde, lokmanı nasıl yuttun...
Gözündeki yaşları, ellerinle silersin
Sevgi içinde yüzüp, Allah'tan ne dilersin...
Sen onu bulut görürsün
ben baktım mı
beyaz sakallı bir dededir o
bana el sallar durur saçlarını sabunlarken...
Senin için uçaktır
Ne güzeldi eskiden,
Mahalle bakkalımız vardı.
Hepimizi tanır,
Derdimiz ile dertlenirdi.
Kim evlenir,kim sünnet olur,
Kimin kızını isterler,
Bakkallar yavaş yavaş hayatımızdan çıkıyorlar. Ekonomik gelişmeye kurban gittiler, kapitalizmin çarkları onları da öğüttü... Oysa ne güzeldi seksenli doksanlı yıllarda ve hatta daha öncesi yetmişli yıllarda, mahalle bakkalları... Erken açılırdı bakkallar. Saat altı altı buçuk dedi mi, bakkallar faaliyete geçerdi. Şimdiki büyük marketler gibi saat dokuzu, onu beklemezlerdi... Sabah erkenden okula gidecek öğrenciler, işe gidecek memur ve işçiler bakkallar sayesinde erken kahvaltı ederler, sonra yola koyulurlardı...
Veresiye defteri kavramı bakkallar ile hayatımıza girmişti. Çoğu zaman ay sonunu zor getiren memur ve işçiler, bir ay boyunca aldıklarını o veresiye defterine yazdırırlar, sonra da ay sonunda maaş alınca ödeme yaparlardı...
Eski devirde kredi kartı kullanılmazdı bakkallarda... Al gülüm ver gülüm sistemi her zaman geçerli bir sistemdi... Mahallenin bebesinden, gencine, orta yaşlısından, ihtiyarlarına kadar herkesleri tanır, alışverişe gelenlere hal hatır sormadan geçmezlerdi bakkallar...
Rahmetli babamın kadim dostlarından,
Elli yıllık arkadaşı,
Benim de en kıymetli amcalarımdan;
Bakkal Mehmet Ali amca,
İnşallah unutamazsın,bu şiiri okuyunca...
Baktın gerçek nerede,
Ara ki bir bulasın.
Aradığın her yerde,
Karşındadır bilesin.
En büyük gerçek Allah,
Çok zaman önce değil, merak etmeyin. Bundan on beş yirmi sene önce, nohut oda bakla sofa evlerimiz varken, biz komşularımızla balkondan balkona sohbet ederdik... Hem de ne sohbetler... Milleti, komşuları çekiştirip dururduk...
- Huuuu komşu kıııız Ayten Ablaaaaa açsana camı azıcık...
- Geldim kız geldim patlama hemencecik
- Duydun mu kız Hasibe'nin oğlanla Necla'nın kızı iki arada bir derede işi pişirmişler ben de Türkan'dan duydumdu...
Bu sene yılbaşının büyük ikramiyesi 100.000.000 yani yüz milyon Türk Lirası imiş. Eski rakamlar ile telaffuz edecek olursak yüz trilyon... Ne para be! Çeyrek bilete bile çıktığı zaman yirmi beş milyon Türk Lirası birilerinin cebine girecek. Tam bilete çıksa, deli para, düşünsene...
Zenginin malı züğürdün çenesi yorar sadece derler. Biz de züğürtlüğümüz ortaya çıkmasın diye üç beş kelam edelim dedik, hepsi bu. Bana çıkmazsa gidip boğaz köprüsünden kendimi atarım, diye bir cümle kurmam asla, ne yapalım çıkmazsa çıkmasın. Çıkmazsa tüh gazino kapatıp da oracıkta bir milyon lirasını arkadaşlar ile beraber yiyecektik, şansıma tüküreyim, demem asla...
Türkiye'nin hemen hemen kırk milyon kişiye yakını bu piyango biletini illaki alacak. Otuzdokuz milyon dokuzyüz doksandokuz bin dokuzyüz doksan dokuz kişiye bu büyük ikramiye biliyorum çıkmayacak. Her piyango bayisinin veya seyyar piyango satıcısının önünden geçerken yılbaşına kadar takılacaklar size ''Milli Piyango.'' diye, siz de gözlerinin içine baka baka ''Bana çıkmaaaaaz.'' diyeceksiniz, onlarda klasikten de klasik cevap olarak ''Ya çıkarsa.'' diyecekler... Hemen alın elinize kalemi kağıdı, matematikte bunun çok düşük bir ihtimal olduğunu anlatın. Anlarlar mı? Hiç sanmıyorum...
Ne çok banka reklamı var değil mi görsel ve yazılı basında? Şöyle kârlıyız, böyle kredi veriyoruz, hep sizi düşünüyoruz, en iyi müşterimizsiniz, bizim işimiz para ile değil insanlar ile diye ahkam kesiyorlar, atıp tutuyorlar işkembeyi kübradan. Oysa ki kredinizi bir geciktirin bakalım da sizi tanıyorlar mı?
Sağlam sermayemiz var, bizim, diyorlar bir de. Yani biz kolay kolay batmayız demeye getiriyorlar. İyi de bundan seneler önce onlarca banka bir gece de battı ekonomi dünyasından ve tarih sahnesinden silindi gittiler... Olan da benim gariban halkıma oldu... Onlarında sermayeleri çok güçlü idi...
Bir bankanın sağlam sermayesinin olup olmadığını anlamak için, herhangi bir şubenin müdürüne gidip ona ’’Sizin sermayeniz gerçekten sağlam mı?’’ diye sorun. O da size tabi ki ’’Sağlam’’ cevabını verecektir. Ama sağlam derken gözlerinin içine bakın, yalan söylüyorsa hemen heyecanlanacaktır, Bir de banka şubesine girmeden kapının önünde kediler var mı, yok mu, ona bakın. ’’Sermayeyi kediye yüklemiş de olabilirler.’’ Sermayeyi kediye yüklediler ise üste para da verseler bizimle çalışın diye, oradan hemen uzaklaşın derim...
Barışın nimetleri, saymakla da bitmez ki;
En kötü barış bile, savaşa denk gelmez ki...
Devletler arasında, barış olduğu zaman;
İnsanlar mutlu olur, savaş istemez hemen...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!