Benim bu şehri sevmek için,
Bir dolu sebebim vardı.
Ata,baba toprağıydı,
Kalbimiz de yardı,
Yüksek yüksek dağlar vardı...
Deli Çoruh;
Kışın yarım donar,yazın çoşar
İnsanların mutlu yaşar.
Artvin'imin içlerinde,
Psikoloğumuz azdır.
Bizde doktor Kafkasör'dür.
Bizler Türk Milletinin fertleriyiz... Binlerce yıldır tarih sahnesinde milletimizin varlığı devam ediyor. Bir çok devletler kurduk, savaşlar yaptık, nice şehitler verdik topraklarımız için, bağımsızlığımız için. Ta Nuh Tufanına kadar geçmişimiz ve tabi daha öncesi de var, yazılı kaynakların çok az olduğu zamanlarda da tarih sahnesinde idik.
Orta Asya'da yaşarken kavim olarak, bir çok sebeplerden dolayı batıya göç ettik ve Anadolu'ya kadar geldik. Bir çok medeniyetler ile alış verişte bulunduk hem maddi hem de manevi olarak. Onlar bizim kültürümüze biz de onların kültürlerine katkılar yaptık. Devletimizin başına zaman zaman basiretli devlet adamları, zaman zaman da ülkeyi yönetmekte fazla yeteneği olmayan aciz devlet adamları da geldi... Haliyle başarısız devlet adamları memleketin ilerlemesine engel oldular azami derecede...
Her ne kadar evim çok yüksek katlarda değilse de yine de çoğu zaman asansörü kullanıyorum... Asansöre binince içim bir hoş oluyor. Karşıda ayna, hadi bakalım arka cebinden tarağı çıkartıp da saçlarını taramada göreyim seni? Bizim asansör de müzik yok. Yöneticilere söylüyorum söylüyorum bir türlü koymuyorlar. ''Başka asansörlerde var biz de niye yok?'' diyorum. ''Bizde böyle ne yapalım?'' diyorlar başka da bir şey demiyorlar...
Bazı asansörlerde kapı elle açılıyor, çoğunda ise otomatik, kata geldi mi cırt içindesin. Bazen dalga geçerim asansörün kapısı ile... Elimi bir uzatıyorum şak diye açılıyor... O arada da bekleyenler varsa haliyle sinir oluyorlardır bana...
Evet, evet asarım derken, yanlış anlaşılmasın, ben cellat mıyım, hanımın yıkadığı çamaşırlardan bahsediyorum canım. Hayat müşterek madem, ara sırada çamaşırları asarken tatlımız kıymetlimiz hatunumuza yardım etmek boynumuzun borcu, boynumuzun borcu, kredi borcuna benzemez, ödemek lazım o borcu...
Önce çamaşırlar, çamaşır makinesinden itina ile çıkartılacak. Bu arada hanıma saçma sapan bir espri yapılacak. O da şöyle ki ’’Geçenlerde katıldığım çamaşır makinesinden çamaşırları çıkartma Balkan Şampiyonasında altın madalyayı yine ben götürdüm.’’ Tabi hanım buna gülmeyecek ya da yarım ağızla bir tebessüm bırakacak ortaya zoraki... Maksat Kocası ki bendeniz oluyorum, üzülmesin...
Ne var yani, biz de onun gibi karnıyarık, kuru fasulye, kabak kızartması ya da aşure yapamıyorsak, çamaşırda mı asamayacağız? Çamaşır Asma Teknikleri adlı kitabın dört cildini de defalarca okudum hatim ettim neredeyse, artık hata yapmam billahi... Nedir canım at ilen deve mi, çamaşır asmak?
Aman, aman hele de şu mübarek ramazan ayında kimseler ağlamasında ağlatmasında diyorsanız, deyin, yine de bu ağlatma başka ağlatma. Asfalt Ağlatma Yarışması. Yarışmacılarımızın isimlerini söyleyince zaten her ikisini de hemen tanıyacaksınız. Sıkı durun şimdi açıklıyorum isimlerini...
Bir tarafta son model Porsche Arabası ile Tosuncuğumuz ki siz onu Çiftlik Bankta inekleri sağarken tanımıştınız. Diğer tarafta da yine son model Mercedes Arabası ile yeni asfalt ağlatıcılarımızdan Faruk Fatih Kardeşimiz, her ne kadar kardeşimiz olmasa da biz ona kardeş diyelim de alınmasın...
Evet karşılıklı geniş bir pistte şimdi her ikisi de asfaltı ağlatacaklar, bakalım bu ağlayan asfaltlarda ne kadar hasar oluşacak. Ha bir de şu var tabi kazık attıkla... yani pardon ne kazığı yahu yanlış söyledim hizmet ettikleri vatandaşlarda asfaltlar ağlarken, ne kadar ağlayacaklar... Hadi ağladılar ağlamaya da başlarını duvarlara da vuracaklar mı, bir de ona bakmak lazım...
Büyük aşk yaşıyor arkadaşlar. Nerede bu büyük aşk ya da aşklar silsilesi? Bir gören bir duyan var mı? Magazin Programlarını hiç sevmesem de bazı zaman gülmek için, yazılarıma malzeme çıkartmak için takip etmek zorunda kalıyorum. Tabi gülerken de normal gülme organımla değil de, başka bir tarafımla daha çok gülüyorum...
Önce nikahsız yaşıyorlar, sonrada genellikle hanım sanatçılar bir şekilde hamile kalınca evlenmek mecburiyetinde kalıyorlar, yani mecburiyetten ve de tribünlere oynama durumu var ortada... Yeter ki çevre çocuklarına nikahsız dünyaya geldi demesinler...
Aşk, gerçek anlamda yaşandığı zaman ulvi bir duygu güzel bir birlikteliğe kapı açar. Magazin gazete, dergilerinde durmadan tanınmış sanatçıların nikahlı/nikahsız birliktelikleri gözler önüne serilirken, bunları okuyan ya da seyreden genç insanların bilinçaltlarına sürekli bunların sanki doğru bir şeyler olduğu pompalanıyor...
Aşk bu, ne de güzeldir yürekten sevince... Ayaklarını yerden keser de soluksuz kalıverir bir an da insan. Bilinen hikaye Hazreti Adem as. ile Havva anamız arasında başladığı söylenir... Gözü kör gözü kör dendiğine göre aşkın, demek ki aşığında gözü kör. Yüreğinize dokundu mu birisi, gözünüz başka da bir şey görmez, yanınızda olmasa bile onunla yatar, onula kalkarsınız... İyi de aşığın gözü körse kulakları da mı duymuyor?
Zannetmem aşkında, aşıkların da kulakları illaki duyuyordur. Yoksa o sevgi, aşk sözcükleri gözlerini kör etmezdi değil mi? Çoğu aşık aşkını haykırmak ister sevdiğinin yüzüne de bazı zamanda bunu bir türlü beceremez... Beceremezdi, diyelim eskiden. İnanın eskiden cep telefonu ve İnternet yokken bu işler daha zordu... Şimdi sevdiğin ile muhatap olmadan, patlat cepten bir mesaj ya da Face'den yolla bir mail hallolur her bir şey...
Kulağı sağır değildir aşkında aşığında... Seviyorum seni dediğinizde duyar, sevmiyorum dediğinizde de duyar da bazen duymamazlığa getirir işi... Ret edilmeyi hiç bir aşık onuruna yediremez. Çeker tabancayı kafasına sıkar, böyleleri de var... Hani diyor ya Ahmet Kaya bir şarkısında ''Kafama sıkar giderim.'' diye, aşık da yapar mı yapar...
Bu gün için gözlerimde,
Işık göreceksin birde,
Her köşede,her bir yerde,
Aşk'ın güzelliği bizle...
Sevgi devaymış her derde,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!