Ahmet Zeytinci Şiirleri - Şair Ahmet Zey ...

Elimi kana bulamayayım diyordum sabah sabah. Gidin başımdan ben daha şimdiye kadar karıncayı bile incitmedim diyordum ki başa bela oldular bunlar. Bundan sonra mücadelemiz daha da sertleşecek korkun artık benden. Barış çubuklarını depoya kaldırıp ''En iyi savunma hücumdur.'' düsturunu uygulamaya koyuyorum...



Mahallenin koca koca iki tane çöp bidonu gelip de tam bizim dükkânın karşısına alınınca, ilaçlamada yapılmayınca, sinek vatandaşlara gün doğdu, hayır sevmem de kerataları, fazla muhabbetimde yoktur, olmasalar da olur, olsalar da olmaz, illa da olmazları oldurmamalı aslında. Ne dedim ben yahu, nasıl cümlelerdi böyle. Sabah sabah bunların saldırılarından kafam karıştı haliyle kusura bakmayın...

Biz esnaflar dikkat ederiz böyle durumlara
sabah selamın aleyküm deyip de
girdik mi bir dükkâna
bir şey almasak bile elli kuruş bir lira
gönlümüzden ne koparsa
bırakırız dostumuzun kasasına...

Güneş dalarken penceremden
sabahın altısında daha zil çalmadan
bir de kuş sesleri ile cır cır böcekleri
hain ve alçak insanlara biriktirdiğim hıncımdan
yine de vazgeçmedim
oltamı attım

Uzun zamandır televizyonlarda bir reklam anekdotu var. İnsanlar bir takım sıra dışı hareketler yaparak ortaya bir şeyler koyuyorlar, slogan sıra dışı ''Saçmalamaktan Korkmayın.'' saçma dedikleri hareketler öyle çok da dikkate alınacak şeyler değil aslında, ama insanların bilinçaltına sürekli pompalanan bir slogan var ortada bunu es geçemeyiz. ''Saçmalamaktan Korkmamak.'' Onlar basit saçmalıklar yapıyorlar, siz daha büyük saçmalıklar yapabilirsiniz, demeye getiriyorlar...

Zaman zaman belki kendimce benimde saçmalamaya yakın hareketlerim olmuştur, sizin de olmuş olabilir, kimselere bunun reklamını yapmamışsınızdır, unutulmuş gitmiştir... Korkusuzca niye saçmalayalım. Önce şunun cevabını vermeli reklamcılar ''Saçmalamak iyi bir şey mi?'' İyi bir şey olmadığını Türk Dil Kurumu Sözlüğü bize söylüyor.

O zaman dert nedir burada? Önce basit şeyler ile insanların bilinçaltına çok da kayda değer olmayan ama yine de saçma bir şeyleri yerleştirmeye çalışmak, sonrasında belki daha büyük saçmalıkları yaparken de insanların bunları kanıksamasını, benimsemesine davetiye çıkartmak...

Dünyayı kan ve gözyaşına boğan diktatörlere bir bakın. Adolf Hitler, Josef Stalin, Jül Sezar, Salazar, İdi Amin, General Franko... Hepsi erkek... İçlerinde bir tane kadın görmezsiniz... Tarihi bir inceleyin, savaşlar hep erkekler ile anılır... Savaşlara, hele de yıkımlara yol açan büyük savaşlara sebep olan hiç bir kadın yok.

Bugün 8 Mart Dünya Kadınlar Günü... Yine bir çok yerde bir çok konuşmacı, günün anlam ve önemine binaen övgü dolu sözlerle kadınları, kadınlarımızı yüceltmeye çalışacaklar... Toplumda başarı kazanmış bir kaç kadına ödüller verecekler... Bir sonra ki gün, 9 Mart günü ve sonraki günlerde gazetelere bir bakacaksınız bir kadın hunharca öldürülmüş, başka bir kadın erkekler tarafından tecavüze uğramış... Başka bir kadın babası ya da ağabeysi tarafından ağır yaralanmış...

'' Kadın'ın Adı Yok.'' derdi rahmetli Duygu Asena, oysa ki kadının önce adı sonrada tadı olmalı. Tadı derken sakın yanlış anlaşılmasın, hayatın tadı gibi bir şey benim anlatmak istediğim... Cinsellikle ilgili değil...

Bir dolu zevklerimiz var. Şu günlerde tüm dünya ülkeleri ve milletleri virüs ile boğuşurken bir çok şeylerden amiyane tabir ile vazcaymış durumdayız... Tabi ki vazcaymak güzel de bazı zevklerimizden de hazcaymak durumundayız aynı şekilde...

Sigara ve alkol sıkılıkla tüketiyorsanız hemen vazcayın. Oldu ki hemen terk edemiyorsanız en azından azaltın ve bırakma moduna girin derim... Bir paket sigara kaç para, bir küçük rakının fiyatı ne kadar, herkes biliyor artık... Hovardalık yapan erkekler de bu işi bir an önce bıraksalar iyi ederler, tabi aynı şey kadınlar içinde geçerli...

Diskolar, barlar kapalı, ancak evinizde içerseniz eğer ki bu ortamda bir şeyler içmeyi düşünüyorsanız. Zaman zaman açık havada spor yapan bayan/erkek gençler veya orta yaşlılar görüyorum, hala işin önemini anlayamadılar sanırım... Sağlık Bakanlığımızı uyarılarına lütfen kulak verelim... Bu işin şakaya gelir bir tarafı yok. Mizah dergilerinde ya da başka platformlarda şakasını bile yapmamak lazım diye düşünüyorum...

Böyle bir şeyi daha önce ne duydunuz, ne de gördünüz. İnanın bu yaşıma geldim ben de ne duydum ne görmüştüm. Başka birisi gelip de bana anlatsa böyle bir şeye hayatta inanmazdım, ama bu gözlerimle gördüm ya, gördüğüm şeyi inkar mı edeyim de şimdi size yalancı duruma düşeyim. Bakkalın camında ki ilan aynen şöyle idi ''Sahibinden az yalanmış dondurma.'' Duyunca şoke olduğunuzu hatta gözlerinizi ovuşturup ovuşturup bir daha okuduğunuzu bu satırları, görür gibi oluyorum. Çünkü ben de şoka girmiştim ilk okuduğumda...

Hemen kafam da soru işaretleri bir bir oluşmaya başladı. ''Bu yazıyı hangi arkadaş yazmış olabilirdi?'' ya da ''Sanırım birilerini işletmek için de yazmış olabilirler.'' başka bir seçenek ''Belki de bakkal müşterileri saf zannediyor o neden ile böyle bir yazı yazdı.'' Hayır bir de şunu düşünüyorum ''Acaba içeri girip de ağabey bir tane az yalanmış dondurma versene oradan.'' diyen de çıkmış mıdır ki? Ben bu olayın gizemini öğrenmez isem vallahi de billahi de çatlarım sabaha kadar, gecesinde beni ne uyku tutar ne de bir şey...

Sonrasında dalarım bakkala. Bakkal Rıfat iyi de dostumdur, arkadaşımdır, yıllar yılı tanırım keratayı, esprilidir de...

Şairlerin İntihar Etme Hakları Ellerinden Alınmıştır



Şairlerin intihar etme hakları ellerinden alınmıştır.
Şiir güzelliktir,coşkunluktur;

Her şiir yazan şair mi, sorusunu sorduğumuz zaman, buna olumlu bakanlarda, olumsuz bakanlarda illaki olacaktır... Her yazı yazan yazar olmadığı gibi, her şiir yazana da şair diyemeyiz. Bu gün edebiyat sitelerinde on binlerce insan kalem oynatıyor, klavye tuşluyor... Ne için yazıyorlar, nedir amaçları? Meşhur olmak mı, herkesin kendilerinden bahsetmesi mi, adı sanı duyulmamış bölgesel televizyonlarda boy göstermek mi? Hiç sanmıyorum! Bir çok insanın şiir yazıp da meşhur olmak umurunda bile değil, anladığım kadarıyla... Rahatlamak için, deşarj olmak için, hey burada ben de varım, demek için yazıyorlar...

Bir toplumsal dayanışma yeri aslında edebiyat siteleri... Kimimiz solcu, kimimiz sağcı, kimimiz orta yolcu, her ne ararsan var özetle... Benim bir fikrim, siyasi bir görüşüm vardır illaki, sizin de vardır, biliyorum. Kimselere dayatmadıktan sonra, benim gibi düşüneceksin, o konuyla alakalı yazacaksın, diye, bir sorun yok.

Şair olursunuz, olmaya, kimine göre dünyanın en zor işi ise de, öyle düşünmeyenler da var, onlara göre de çocuk oyuncağı şiir yazmak... ''Her üç kişiden dördü şairdir Türkiye'de'' demiş Aziz Nesin Usta... Ben bakıyorum kendi şiirlerime, dördüncülük garanti nasılsa diyorum Ahmet, kendi kendime, öyle avunuyorum, avutuyorum kendimi... Sizi bilmem!

Tamam ulan tamam bir yere gitmiyorum işte... Durmadan dizi aralarında kafamıza, beynimize çakı çakıveriyorsunuz da iyi halt mı ediyorsunuz sanki? İsterseniz altımızı bezleyelim, gece yarılarına, sabaha kadar televizyonların, saçma sapan programlarınızın başından hiç kalkmayalım... Sabahta işe bizim yerimize siz gidersiniz...

Beynimizi bunalımların ortasına ortasına attınız sabahlara kadar süren siyasi tartışmalarla ve spor programları ile... Yok o ofsayttı, yok öbürü sarı karttı, kırmızı karttı, yeşil karttı... Siz hiç gerçekten yeşil kartlı birinin dertlerine derman olmayı denediniz mi, onu söyleyin bana?

Hayır ayrılsam ne olur, ne yaparsınız yani? Kanun Hükmünde Kararname ile yasaklar mısınız yoksa? Hadi diyelim yasakladınız, o zamanda sürekli beni kontrol etmeniz gerekecek, artık onu nasıl yaparsınız bilemiyorum...