Ahmet Zeytinci Şiirleri - Şair Ahmet Zey ...

Yaşadıklarımı yazdım sadece
ülkem için duyduğum kaygıları
bugünlere gelirken gözyaşlarımı hangi topraklara
hangi çiçeklerin dibine bıraktığımı
çocukları hiç koşulsuz sevdiğimi
onlara zerre fiske vurmayıp

Doksanlı yıllardan beri ekonomimiz bir türlü belini doğrultamadı. Ne memurun, ne işçinin, ne de esnafın yüzü gülmez oldu memlekette. Her ne kadar başımızdakiler'' Benim memurum, benim esnafım, benim işçim, benim köylüm'' dese de zamanında... Her sene bir önceki seneyi mumla aratır oldu. Doksanlı yıllarda enflasyon vardı, pahalılık vardı, ama cebimizde de az da olsa para vardı. İki binli yıllarda ki malum kitap atma olayından sonra, daha derin bir baskı ve daralma var ekonomi de; iyi mi oldu? Tabi ki hayırdır bu soruya vereceğimiz cevap hemencecik...


Lakin bir de işin başka bir boyutu var. Esnaf iseniz, durumunuzda bir çoğuna göre iyi ise bir zamanlar, herkes gelir borç ister sizden. Daha doğrusu isterlerdi geçmişte. Şimdilerde ise çok zor borç istemek birinden, borç isteme canını iste; o derece... Ne siz isteyebiliyorsunuz, ne de sizden birileri isteyebiliyor, bahanesi de hazır''Ne parası abi senin memleketin durumundan haberin yok galiba, cebimde on beş lira para var, onun da on lirasını eve vereceğim, kalan beş lira ile iki gün idare edeceğim, bu süre zarfında da kuru ekmek yiyeceğim''. Bunu dediğiniz zaman, karşınızda ki adama, isterse başka bir laf etsin, şıppadanak kıçının üstüne oturuyor...

Her gelen yeni yıl hem hüznü barındırır içinde hem umudu. Hüzünlüyüzdür, çünkü bir gün mutlaka başımıza gelecek olan ölüme, sevdiklerimizden ayrılmaya bir yıl daha yaklaşmışızdır. Hüzünlüyüzdür, çünkü geçen yılda sevdiklerimizden bir ikisini kaybetmişizdir. Onların hatıraları gözümüzün önüne gelip gelip durur ara sıra... Hüzünlüyüzdür, çünkü vatan uğruna toprağa verdiğimiz civan gibi delikanlılar vardır. Hüzünlüyüzdür, çünkü dünya silahlanmaya her yıl olduğu gibi, eğitim ve sağlıktan daha fazla para ayırmıştır...

Nasıl yeni bir güne umutlu bakıyorsak, nasıl yeni bir haftaya, aya umutlu bakıyorsak, yeni yıla da umutlu bakmamak için hiç bir neden yok. Varsın başımızda bir sürü dert veya uğursuzluk olsun, siz yanağınız da ki gamzeleri insanlardan esirgemeyin, yoksa o gamzeleri gözyaşları doldurur alimallah...

Tamam, biraz yaşınız ilerlemiş olabilir, ama o oranda da yaşam deneyimleriniz artmış insanlar tarafından aldatılma durumunuz, nispeten de olsa azalmıştır. Bunu da hiç bir zaman göz ardı etmemelisiniz.

Hayat bu acı tatlı, ne hediyeler verdi
Alnımızın teriyle, yaşamakta güzeldi...

Çalanları baş tacı, yapanları çok gördük
Paraya ilah diye, tapanları çok gördük...

Televizyonlarda üç yıldır devam eden yarışma programını birçoğunuz seyrediyorsunuz. Bizim başımızda da bir sürü kabiliyet düşmanı, baştan ayağa her tarafı yetenek arkadaşlarımız oldu bunları azar azar hatırlamaya ne dersiniz?

Başta belediyelerimiz çok yeteneklidir çook. Her sene ya da iki senede bir yolları asfaltlarlar da kimsenin sesi çıkmaz bu duruma. Benim memurum benim işçim de çok yeteneklidir. Asgari ücret ile altı kişilik ailesini geçindirir de gıkı çıkmaz devletine milletine, ayrıca benim öğretmenlerim de çok yeteneklidir, çok az bir maaş ile hem öğrencilere eğitim verirler hem geceleri takside çalışırlar hem de ailelelerini geçindirirler...

Güzel yurdumda şiddetli yağmur yağdığı zaman evlerini su basan vatandaşlarım, evlerini biran önce tahliye etme konusunda çok yeteneklidir. Ayrıca müteahhitlerim ev yaparken eksik demir, çimento,ve kum kullanmakta çok yeteneklidir.

Herkesin bir dolu zaafı var. Bunlar karşısında bir çoğumuzun iradesi zayıf düşüyor maalesef. Bu durumda da olanlar bize oluyor, eğer ki irademizi güçlendirmez isek, maddi manevi bir takım zararlara uğramamız da kaçınılmaz oluyor...


Eşeleyelim bakalım, ne zaaflarımız var ve bunları nasıl kontrol altına alırız? Almamızda lazım zaten yaş kemale erdi neredeyse dede olacak olgunluktayız. Ta çocukluktan beri devam eden şans oyunları hastalığımdan seneler önce kurtulmuştum lakin kurtulana kadar neler neler çektim, anlatsam ciltler dolusu roman olur. İşte birinci cilt... Önce kare şeklinde spor toto vardı, bizim yaşımız tutmazdı ve annemize imzalatırdık oynadığımız kuponu götürür bir bayiye yatırırdık. Bazen de o toto kağıtları ile amiral battı oynardık. Bir gün hiç unutmuyorum, cebimde param her nasılsa bol, tuttum otuz tane milli piyango bileti aldım. Olta mızı attık başladık beklemeye... Dokuz, on dokuz, yirmi dokuzunda çekilirdi hep bilirsiniz... Yok arkadaş yok, ne ola ki bir tanesine amorti çıksa, o da na mümkün. Sonra Sayısal Loto, şans topu, kazı kazan, daha sonrasında iddia, at yarışı, diğer bir adı da dıgıdıktır hastaları arasında... Düşünüyorum, düşünüyorum, sadece düşündüğüm ile kalıyorum bir yere varamıyorum. Hem param gidiyor, hem sağlığım, hem sinirim bozuluyor. En nihayetinde yok dedim Ahmet bu böyle olmayacak. Sen bu kadar iradesiz misin ki bunların esiri oluyorsun? Bir an önce kurtulman lazım bu saçmalıklardan. Kendi kendime telkinlerde bulunuyorum. ''Ahmet bilet alma bilet alma.'' duruyorum duruyorum tekrar... ''Ahmet Loto oynama Loto oynama bu hafta çekiliş yokmuş zaten oynama.'' aklıma geliyor tekrar ''Ahmet kazı kazan çekme kazı kazan çekme aslına bakarsan o kazı kazıklan kazı kazıklan, yapma Ahmet otuz milyon bilet var büyük para kazanan on kişi yapma etme, gitme.''

Yeter ki mert adamdı desinler,
İşte ondan sonra helvamı yesinler...

Karıncayı ezmezdi,
Zorluklara gelince,
Hayattan hiç bezmezdi...

Güzel kedileri herkes sever,
Sen;
Bir ayağı sakat,bir gözü kör kedileri de sev,
Yeter ki sev...

Güzel çiçekleri herkes sever,

Yetmedi mi Orta Doğu
topraklarında akıtılan kanlar
bir hiç uğruna heba edilen canlar
bilmez mi insan
hiç farkına varmaz mı
topraklar kanla sulandı mı

Gözyaşıyla söndürdük
ateşlerin hepsini
artık ağlamak yoktur
güneş güzel doğacak
karanlığı bizimle
yeni gençler boğacak.