Çırpınışlarım,
Çoğunlukta değilim,
Ezildim,
Biz demeye yok hakkım benim..
Ben rezilin biriyim,
Aşağılayan gözlerden,
Hepte eziyet eden,
Bilmeyerek düşünmediklerinden,
Benliğini ihmal eden..
Aldırmayan gönüllerden,
Mutluluğun olduğu kadar,
Hüznün de izleri okundu,
Yürekleri fetheden bir tılsıma sahip,
Sesindeki benzersiz tını..
Kaderime köleyim,
Ten cidarını yırtarcasına tarifsiz bir acı,
İhtiyar adamı ne zaman düşünsem,
Utançla haykırıyordu ruhum,
Bu dilenmalar tükeniyordu içimde artık..
Yan dostum, yan ve ağla,
Herkesle kavga ettim,
Kendimle cebelleşiyormuşum oysa,
Artık hırsımı yendim,
Kendimle barışmaya geldim..
Yeni hayat, yeni yüzler yorucu,
Vakit dar iki dudak arasına sığmıyor,
Kin dolu sözler ifade edilemiyor,
Sabır taştı boşalacak yer arıyor,
Hüznün baharı yazı göremiyor..
Gözler yağmurlu,
Hep aynı soruları sordum ikinci bana,
Hatalarıma dediler sen mahvoldum,
Beni zifiriye boğuyor güneşin ışıkları yumuşak,
Sağır edici bir uğultuyla boğuldum..
Matemimi ölü ruhuma yaktım,
Kötü huylu düş günahları,
Kır camları parçalara ayır yük teslimatını,
Oyun sandık hayatı çektik ıstırabı,
Kaybettiklerimizi senaryolara sakladık gizde kaldı
Iki şahit vardı yazdı tüm satırları..
Maskeler taktılar gizlendiler,
Onları tanımak yordu beni,
Kör olmak gerekti çirkefliği görme için,
Onlar hep iyi niyetli,
Maske düşünce hepsi mağlup edildi..
Sırtımı sırtlanlara dayadım,
Bir ümit bekledim kaygılandım,
Acı, kalabalık içinde yalnızdım,
İçim alevlendi, gözyaşıyla yandım..
Güzel görünen ne varsa kandım,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!