Adem Ulutaş Şiirleri - Şair Adem Ulutaş

Düşmanlara fırsat verme Allah’ım
Bir eyle ümmeti kesirden koru
Sahte âlimlerle olmaz felahım
Mümini şirk dolu tefsirden koru

Elinde tesbihi ateş kehribar
Cepkenin cebinde gümüşten köstek
Omuzunda ceket kibar mı kibar
İncitmez yolları yürürdü tek tek

Gönlünde ne haset ne var idi kir

Usanmadım peşin sıra
Her saniye tik tak dedim
İnanmazsan ara ara
Şu gönlüme gir bak dedim

Küstüm barıştım bin kere

Murdar hayvandan av olmaz,
Cezbeden kürkü yok ise.
Avcı avına tav olmaz,
Domuzdan farkı yok ise.

Her kuşun eti yenilmez,

Kurt der ki

Aynı ırk aynı soyuz nedir benimle derdin
Ben sana saldırmadım sen de bana saldırma
Peşim sıra koşarak bana çok zahmet verdin
Yediğim el koyunu boş ver görüp aldırma

Meyvelerde zehir bitkide zehir
Gelmez oldu bizim diyara kuşlar
Çoğaldı böcekler kirlendi nehir
İnmiyor su için pınara kuşlar

Kanat çırpışınız göklerde süstü

Aşkını ifşa ettim dile düşürdüm seni
Akıl bende ne gezer çılgınım şimdi Leyla
Mecnununu öldü bil boşa arama beni
Dert çekecek halim yok yılgınım şimdi Leyla

Su ateşi söndürür sevda harlı yanmaktır
Ateşi ateş ile söndürmektir maharet
Yapabilmek bir işi o işe inanmaktır
Düzeneği tersine döndürmektir maharet

Sürekli saldırıdan bıkmayan canlı olmaz

Cümle mazlum insanın umudusun Mehmet’im
Ayak bastığın yerde huzur bulur topraklar
Düşmana korku salan benim büyük nimetim
Kanınla mayalanır vatan olur topraklar

Binlerce yıl cihanda tarihler yazan sensin

Ucu sana değse de adaletten ayrılma
Virgül gibi eğilme nokta menfaat için
Suizanda bulunup has niyetten ayrılma
İyilerden olasın mümin cemaat için