Adem Ulutaş Şiirleri - Şair Adem Ulutaş

Sevda dikenli yoldur/ aşk canından can ister
Kanar yüreğin kanar/ hal kalmaz bedeninde
Yalvar ellerin kaldır/ olma beterden beter
Allah kolaylık sunar/ güller açsın teninde

Sevmeyi verendir o/ derde talipsen eğer

Çığlık at demir kapı gıcırtılı sesinle
Yolumu kesen duvar ben ağlarım sen dinle

Sen ki heybetin ile gökyüzüne uzarsın
Ölülere özgürlük yaşayana mezarsın

Dostlar üzülürken sevinir düşman
Ölüm haberimiz duyulur bir gün
Çöker başınıza bir kara duman

Peygamberi bilmez şeytanla olan,
Hakk’a saldırana edebim engel.
İnsan kılığına bürünmüş yılan,
Sözü baldırana edebim engel.

Müslümana selam dahi vermeyen,

Allah korkusunu bilmeyen kullar,
Azdırır yaranı göz göz ederler.
Ahlaktan nasibin almayan kullar,
Yer içer arkandan kem söz ederler.

Ayırırlar bir gün sapı taneyi,

Kimsenin hakkında etme suizan,
Ameline günah, peydah edersin.
Ölmeden ölmeyi bilmeli insan,
Ne diye dünyaya tamah edersin?

Şeytan kul olana vesvese verir,

Kendine kuyuyu kendin eşersen
Vallahi de demem yazık efendi.
Eştiğin kuyuya gidip düşersen
Batar bir yanına kazık efendi.

Benden uzak dersin derde cefaya,

Ölüler diriye çok şey anlatır
Ölünün dilinden hal ehli anlar
Arı bal yaparken kovan inletir
Arının halinden bal ehli anlar

Bırakmaz bir türlü dertler peşini

Dogal yaşamak kararım
Yarama otlar sararım
Bir odalı in ararım
Üç beş çanak çömlekliyim
Emekliyim emekliyim

Kudreti ilahtan gelirse emir
Rüzgârın önünde savrulur cihan
Evrenin bağrına atsa da demir
Sallar yerküreyi devrilir cihan

Püskürür alevler taşlar köz olur