Adem Ulutaş Şiirleri - Şair Adem Ulutaş

Sevmek Yaradan ın  kula ikramı
Dünyayı da sevmek lazım Destani
İnsan olan yaşar neşeyi gamı
Hulyayı da sevmek lazım Destani

Çevirme yönünü ayyaş sarhoştan

Kalkardı sabahın kör on birinde,
Yan yatardı çalışmayı sevmezdi.
Bütün bir gün otururdu yerinde,
El içine karışmayı sevmezdi.

Sıfır hiçlik sıfır boşluk sıfır yokluk demektir
Sıfır Birle vücut bulur gayrısı boş emektir

Sıfır o ki Bir olanın kudretiyle var olur
Şekillenir biçimlenir yaren olur yar olur

Ellisinden sonra nefsime uyup
Zülfün teline mi şiir yazayım ?
Yaşlandıkça gençlik hazını duyup
Kıza geline mi şiir yazayım ?

Akan sular durur gence aşk desen

Bakma öyle yüzüme yıllara göğüs gerdim
Sevdiklerim uğruna ömrümden ömür verdim
Yıllar geçip giderken gençliğim geçmez derdim
İhtişamım kayboldu çöküştedir bedenim
Urbalarım yeni de şimdi eskiyen benim

Kendini bilene kul olmak yeter
Makamı şöhreti size bıraktım
Varmı baki kalan her ömür biter
Mal denen zilleti size bıraktım

Her şeyi eskitir tüketir zaman

Üzerim toz toprak ellerim nasır
Saraylar kervanlar sizlerin olsun
Bana ipek halı, kamıştan hasır
Atlastan yorganlar sizlerin olsun

Çileye dayanır dişim sıkarım

İt derim de itler hakaret sayar
Hangi mahlukattan soyunuz sizin
Bozulmuş dedemin verdiği ayar
Uzamış diliniz boyunuz sizin

Kılıç artıkları sinsi yılanlar

Terbiyeli bir talim kişiyi yapar alim
Ahlaktan yoksun talim kişiyi yapar zalim
Talimle öğrenmekden gurur duyma boşuna
Kızgın saçın üstünde ayı da yapar talim

Sofrasında ekmek yokken fakirin
Doymak bilmez zenginlerdin tiksindim.
Sallıyorlar kılıcını münkirin
Sözde aydın bilginlerden tiksindim.

Düşman başa çorap ördüğü halde,