Adem Ulutaş Şiirleri - Şair Adem Ulutaş

Tilkiye özen duyma/ çakallara eş olma
Olacaksan kurt ol kurt/ ulu! orman titresin
Karga gibi göz oyma/ yılana kardeş olma
Kartallara yurt ol yurt/ yoldan azan titresin

Desinler sana seme/ el seni ne bilecek

İp sardım gere gere
Salladım attım yere
Bir değil yüz bin kere
Sen dönüver topacım

Ne işin var töreyle

Üstüme kilitlenmiş ıssız ve sessiz odam
Başımı zonklatıyor beynimde gezen adam

Tarifsiz gür sesinden çınlıyor kulaklarım
Ötelerden bir haber getirir ulaklarım

Şimdi birlik zamanı barıştır cümle küsü
Kurulsun mehteranlar çalsın Türkün türküsü
Hedef Nizam ı Alem Kızıl Elma ülküsü
Gönüller iman dolu dilde Allahu Ekber
Mazlumların umudu Türkler geliyor Türkler

İlahi nizamı getirmek için
Allah'a inanmış Türkoğlu Türk’üz
Küfür düzenini bitirmek için
Surlara dayanmış Türkoğlu Türk’üz

Doğudan batıya konup göçmüşüz

Köyleri ilk önce gençler terk eti,
Tarlalarda pancar burçak kalmadı.
Kapandı okullar eğitim bitti,
Köy yerinde hiç yumurcak kalmadı.

Garip bir duygudayım/ aklım fikrim karışmış
El ne bilsin halimi/ sevdanla divaneyim
Korkuda kaygıdayım/  kavruk tenim kırışmış
Görmeyince gülümü/ mecnun muyum ben neyim

Güzel, gönlüme aktın/ çıktı aklım firara

Gıyapta konuşmak kolaydır belki
Göz göze gelmeden unuttum deme
Gönlümün ahiri gözümün ilki
Halimi bilmeden unuttum deme

Güller kızarırdı baksa yüzüne

Hilal kaşlım söyle niye üzüldün
Güzel olanları kıskanır kullar
Neden böyle hayıflandın  süzüldün
Yarın dediğinden utanır kullar

Neler neler gelir dünyada başa

Dikkat eyle yeme içme her şeyi,
Zarar verir sihirbazdan uzak dur.
Yaşatsa da eğlenceyi neşeyi,
Eli çabuk hokkabazdan uzak dur.