HANGİ BAHAR
Gelecek bahar, demiştin.
Hangi bahar, geleceksin.
Bana, böyle söz vermiştin.
Hangi bahar, geleceksin.
Nice bahar, geldi geçti.
HARAM BANA
Çileler ile dolu özüm.
Gülüp oynamak, haram bana.
Kaderime; İsyanım- sözüm.
Gülüp oynamak, haram bana.
Hain Dünya
Dünya yalpalıyon, olmuşsun sersem.
Yalan söylersin, birkaç soru sorsam.
Yıkayıp da, temiz cebime koysam.
Pisliğin dağılır gider, dünya.
Arzuların, bittiği yerde,
İnsan, yaşayan bir ölüymüş.
Ölenlerin, gittiği yerde,
Haklıyla, haksızın yoluymuş.
Cahilsen, göremen pul’unu.
Hayal
Hatırlıyorsun, o geceyi.
Yıldızlar çözerdi, heceyi.
Sular yapıyordu, secdeyi.
İkimiz, yalnızken sevgilim.
Küçük, masum bir çocuk idim.
Doymaktı, benim tek ümidim.
Ekmeği, çamur ile yedim.
Soğan ekmeği, hayallerim.
İlkbahar geldi, göremedim.
Ne umutlarla, çıkmıştım yol’a.
Nereden, nereye gitti hayat.
Tutunamadım, sağlam bir dal’a.
Nereden, nereye gitti hayat.
Yüküm ağır kondu, çekemedim.
Şehvetle koştum, baba’mın bel’inden.
Hızla geçtim, arzuların sel’inden.
Hemen tuttum, anamın can tel’inden.
Dokuz ay orada, beslendim böyle.
Derken, vaktim geldi, çıktım dışarı.
Doğar iken, rüşvet’e alışmışız.
Hediye olsun diye, çalışmışız.
İşlenen günahları, bölüşmüşüz.
Bizi doğuranlara, helal olsun.
Yazılmak için, varırsak nüfusa.
Hasan Osman
Yollarından, geçilmiyor.
Suları yok, içilmiyor.
Hiçbiri, yüze gülmüyor.
Hasan Osman’ın, itleri,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!