Her gördüğüne, gönül verme.
Dertleşip de, halini serme.
Kötüyle, kabir’e de girme.
Arkadaş aynandır, hey insan.
Katil insanlar, birleşince.
Doğar iken, rüşvet’e alışmışız.
Hediye olsun diye, çalışmışız.
İşlenen günahları, bölüşmüşüz.
Bizi doğuranlara, helal olsun.
Yazılmak için, varırsak nüfusa.
Hasan Osman
Yollarından, geçilmiyor.
Suları yok, içilmiyor.
Hiçbiri, yüze gülmüyor.
Hasan Osman’ın, itleri,
Beni, böyle derbeder eden,
Biri sevdiğim, biri hasmım.
Yaşadıkça, peşimden giden,
Biri sevdiğim, biri hasmım.
Sevdiğimi, asla saramam.
Ana’m, el’lerime kına yaktı.
Vatan için, ölüm bana haktı.
Hain düşman, can’a kurşun sıktı.
Kurşun vurdu, tertip sardı beni.
Şehit olduğumu, ana’m duydu.
Canından bir can verdi, bu vatana.
Mezar deyip geçme, orda yatana.
Sor hele, onu doğuran sultana.
Vatanın anası, şehit anası! .
Bir gül koklamamıştı, daha gülü.
Kara topraklar, kumdan döşeğimiz.
Yosunlu taşlar, pamuk yastığımız.
Mavi gökler, ebedi yorganımız.
İşte; Biz, bu vatan için, şehidiz.
Ay yıldızlı bayrağımız, şanımız.
Sevgi duman’ı, var baş’ımda.
Aşk’a tutuldum, bu yaşımda.
Sarışın’ım durur, karşımda.
Kol’larıma, sarmak isterim.
Boran esiyor, yokuşundan.
Eğer, bir gün gelin olursan.
N’olursun bana gel, sarı kız.
Ben ölürüm, elin olursan.
N’olursun bana gel, sarı kız.
Giyer isen, beyaz duvağı.
Sarıl Bana
Sanma ki, gül bitmez, benim külümde.
Aşkın çiçekleri, açtı gönlümde.
Bende sevdim, şu kısacık ömrümde.
Yollarımı, toz pembe gördüm, güzel.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!