Bu vatana, göz dikmişti düşmanlar.
Ölüyordu, daha gencecik canlar.
Yüreklerimize dolmuştu, kanlar.
Vatanı uğruna, koştu Mehmetçik.
Kuzey Irakta da, kampları vardı.
Mevlana’dır, bizim özümüz.
Kötülükte yoktur, gözümüz.
Böyle yazılmıştır, yazımız.
Kemal’dir, dilimiz, sazımız.
Bizler, çıktık bu çetin yola.
Kamber Usta
İnşaat ustalığı, senin işin,
Paranın, hepsini istersin peşin.
Gülünce görünüyor, azı dişin.
Bitir artık şu işi, kamber usta.
Niçin düşmanız, nedir gaye.
Dost olmaya, yok mu? bir çare.
Kavga edip, kan dökmek niye.
Sevgiyle barış, ne güzeldir.
Hepimizi yaratan, Allah,
Fani dünya’ya, gelmişiz doymaya.
İş’lerimizi, yoluna koymaya.
Sevaba katmışız, günahtan maya.
Yolumuz gidiyor, tahtalıköye.
Çaldık çırptık, bize kalmayan malı.
Hala, aynaya bakıyorsun,
Karşımda, susup duruyorsun,
Gözünü, kıpırdatmıyorsun,
Kaşlarını, oynatmıyorsun.
San ki, beni, sen kovuyorsun.
Çekil başımdan, dercesine,
Bat Dünya
Bir derdin varsa, bana söyle.
Dünya, neyledin beni böyle.
Benim cezam, nasıldır heyle.
Sen, yerin dibine bat dünya.
Azim, iştahla, koltuğa oturdun.
Vallahi yakıştın, bey gibi durdun.
Ekibini, kendine göre kurdun.
Ama, işler ters gidiyor, başkanım.
Derim ki, işini kendin takip et.
Azrail
Güzel sevmedim ki, güzel söyleyim.
Gönlümü, çirkinde nasıl eyleyim.
Güzel dünyayı, güzelsiz neyleyim.
Selam söyleyin, tez gelsin Azrail.
Ata dedim, candan inandım.
Sözü, özü, doğrudur sandım.
Yıllar boyu, boşuna kandım.
Baba, azmış ise, bana ne.
Evlat dedim, sevdim kokladım.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!