Düşüncelerimde hep sen varsın
Kaçmak neyi değiştirdi.
Hani yeni başlangıçlarım
Olacaktı benim.
Gönül yelkenlerimi
Şişirmiyor rüzgar,
Gülümseyen dudağının kenarındaki ince çizgi
Benim için yaşam,mutluluk demekti
Dokundukça ben tenine,alev kaplar benliğimi
Ekle,çıkar,çarp,böl dedim şiirlerimde
Ne yaparsam yapayım,olmuyor olmuyor işte
Hep bende kalıyorsun, hep bende
İçimde kırılmış sanki kadehim
Üstüne bastıkça kanatıyor yüreğimi
Düne sığan hasretindi
Bu gün gelişlerine gebe..
Sensizliğin kollarındayken
Ben,
İki kişilik içiyorum
Sen yokken
İki kişilik yaşıyorum
Sevgini taşıyorken
Bahane değil sensizliğim
Şiirlerime desem de
Şiirlerim benimdi,özelimdi,paylaşamazdım
Antolojiyle kesişen yolumda sessizdim
Okudum yazılanları,dost nidalarını
Açtım içimi yazdım paylaştım
Ankaradan,Antalyadan,Aydından
Türkiye nin tüm illerinden
Özlüyorum bu aralar seni
Güneşi görmüyorum kaç zamandır
Yağmurlu, puslu havalarda gönlüm
Usulca,sesini duymadan gelsen
Otursan yanıbaşıma
Okşasan saçlarımı,ısıtsan üşüyen yüreğimi
Kuş olsam
Kalem kağıt
Gözden dökülen
Yaş olsam
Bozkırlarda türkü olsam
Sonsuzlukta nokta
Eski bir gramofonda çalan
Aşk şarkılarındaki hüznüm
Kar ayazı gibi, özlemin
Yüreğimin kenarlarında buz tutmuş
Gel..
Gel ki,
Kar kış ayaz boran aklına ne geliyorsa tüm fırtınalar
Yüreğimde harmanlaşmış senden öte değiller
Sesinin kırıklığı,benim umarsızlığım,
Belki yaşamın zorlukları, anlaşamadığımızdan yaşamla
Hırcınlığım var bu aralar,kırılmışsın bana, farkındayım
Oysa nefesimsin derken ben sana,yaşam nefes aldırmıyor
Karlar altında bu gün İstanbul
Yürüdüm amaçsızca sokaklarda
Adım attıkça karın çıkardığı seste
Ritm tuttum _sen sen_diye
Üşüyen yalnızca ellerim değil aslında
Yüreğim ve bedenimde üşümekte sensiz
her şiirde bir ben buldum benden öte....