Günlerdir yağmur yağıyor burada. Uçsuz bıcaksız denizde şimşeklerin aydınlattığı gökyüzü var. Sesini özledim. Yalnızım. Yalnızlığımla arkadaş oldum kaç zamandır.
Ama sesini duyamamak merhaba deyişlerinden uzak günler geçirmek ve bu günlere eklenecek yılları düşündükçe derin bir kahır doluyor yüreğime
Uzun bir günün ardından
Yüreğimde senden kalanlarımla
Evimin kapısını açtım.
Yalnızlığıma açılan bir tünel gibiydi.
Sensizliğin garip kokusu sinmişti
Evimin her bir köşesine.
Senin yerin mi çok uzak
Ya da ben sana mı yakın değilim
Yollar yıllar, dağlar mı var
Yoksa sevdanın onulmaz ateşi mi bu
Yakan kavuran tüketen beni
Hüznümle başbaşayım,
Tenimde teninin izi var
Gözlerimde rengi gözlerinin
Seviyorum deyişin hala kulaklarımda
Bekleyişlerimden vazgeçtim
Yaşıyorum sevdayı kendimce
Şarkımız çalıyor radyolarda
Salacak'ta çektiğin fotograf
Karşımda duruyor.
Elimi uzatsam sana
Dokunacakmışım gibi.
İçim ısınıyor bakınca
Sen varsın sanıyorum...
Saat dilimlerinde
Saniyelere sıkıştırma beni
Hatta,saliselere mahkum etme
Sevmek, önemsenmektir
Biraz özen, biraz gelmektir.
Gecenin sessizliği bir de kör karalığı var. Aramanı öyle istedim ki; ben de seni düşünüyorum demeni.
Bu gece, her geceden farklıyım.Öyle karışığım ki düşlerime aldım alalı seni,çıkmazlardayım.
Samanyolu var gökyüzünde, salınan ipeksi bir bulut almış yıldızlarını bağrına,ben de sana sarılıp örtsem ruhunun çıplaklığını.
Sorma!
Neden diye bu aralar böyleyim.Lal olmuş dillerim, yüreğim nasır tutmakta.
Uykum yok, korkuyorum uyumaktan, sen varsın hep rüyalarımda. Sabah kokunla uyanır oldum.
Birden uyandım,
Sol yanımda yoktun
Yine deli özlemin vurdu kıyıma
İçim acıdı
Gecelerle arkadaş oldum
Birden uyandım
Bu sabah, sesinle uyandım.
Geliyorumm,dedin birden
Nutkum tutuldu,konuşamadım
Özlemimm,sevgimmm
Martılarımm,mavimmm.
Çocuk sevinciyle koştum
Kaç kez koştum
Suretlerini sana benzettiğim
İnsanların ardından
Kaç kapı kapandı
Biliyor musun
Yoksun diye
her şiirde bir ben buldum benden öte....