Zeliha Bicer Şiirleri - Şair Zeliha Bicer

Yolun sonundasin bazen ruyalarimda,
Hani koşsan yanima gelecekmissin gibi
Sonra birden ufuk cizgisi oluyorsun
Oyle guzel öyle ulasilmaz
Gun doğuşundaki kizilliğin eşliğinde
Marti kanatlari var gokyuzunde

Erteliyorum tüm kederlerimi tüm sensizliklerimi
Seninle zamanlarımı saklıyorum bende
Seni seviyorum
İnanılmazdı gün batımı burada
Yürüyordum seninle el ele
Sen bilmiyordun

Bir ' merhaba ' ile başlar herşey. Tüketirsin ya da üretirsin sevgiyi yürekte. İçtenliğin üretmeye,riyakarlığın tüketmeye meyillidir. Senin merhaba demenle üretmeye başladık yüreğimizde sevgiyi, sonra büyüttük içimizde daha bir olgunlaştırdık. Benden bize geçtik zaman içinde. Sen o taksiden inip geldiğin zamandaki yerde misin? Kazanılanların hesabını yaptın mı? Kaybettiğimiz bir şey var mı yaşamımızda? Benden bize geçtiğimizde.
Ürettik biz tüketmedik,ne sevgiyi ne kişiliklerimizi. Sevmekten anladığım bu benim. İnadına yine martı kanadında sevgim ve yine yağmur damlaları kadar çok..


Sana..
04,07,2005

' Seni seviyorum ' demeden
Yatma!
Özlediğimi bilerek
Gir gecenin koynuna.
Öyle uzun ki gece...

* Dostu olmalı insanın * demiş bir şairimiz
Ve
Dostu olmalı insanın,
İnsanca duyguları yakamalı
Sıkıcı sarılmalı hayata
Aranmadığında, aramalı

Düşlerimde,seni çağırıyorum
Geliyorsun.
Usulca öpüyorum dudaklarından
Öyle sıcak ki tenin
Yanıyorum.
Düşlerimdeki sen'e diyorum ki

Bana bir adım sevgiyle gelsen
Deli olurum çocuk yüreğimle
Öyle özledim ki sevdalanmayı
Öyle yalnız ki bu yürek.
Kaderi siyahım,bahtım beyaza dönsün
Sebebim ol,serinliğim,

Üst üste koydum hüzünlerimi,
Topladım.
Sevinçlerimden çıkardım
Yağmur kaldı.

Yine. gri turuncu akşamlarında İstanbul'un
Efkara dalmışım
Masamı hazırladım
Yemeğimi koydum
Bir kadeh rakı da var.
Yüreğimde binlerce şimşek çaktıran

Kadehimdeki beyazı aldım yudumluyorum
Vurdum kendimi beyaza
Anlar belki beyazım
Siyahımdayken ben
Gecelerin gündüze dönmesini beklemiyorum
Beklediğim yalnızca sen