Zeliha Bicer Şiirleri - Şair Zeliha Bicer

Ay yakomozlarla yarenlik ederken,
Sana baktım Salacak'tan
Niceleri gelmiştir yanına, niceleri anlatmıştır aşkı sana.
Sen neleri gördün kimbilir neler kapadı yedi tepen
Görünen minarelerinde,göğe açılan duada eller sanki
Kızkulesinin ölümsüz sevdayı anlatması gibi

Sevgi, sevmenin
Özlem, hasretlerin
Kavuşma, beklemelerin
Ezbere bildiği sözcükler
Ben ise
Mavilerin,martıların

Gece Ay vurmuş denize
Küçük tahta iskelede
Kayık var.
Yakamozlar yarenlik etmekte
Ben de oturdum.
Baktım Ay a

Tenim aç sana, muhtaç
Dokunmana sarılmana
Öpmene,dudaklarının sıcaklığına
Elele tutuşan birilerini görsem
Kıskanıyorum
Yalnız yürüyorum rıhtımda

İstanbul neden hüzünlü,
Neden tüm şiirler ona yazılı
Aşkların en tutkulusu
Ayrılıkların en acısı
Neden hep bu şehirde
Gün batımında,

Bu yürek dar bize gülüm
Bu gurbette zor gelir.
Demedim mi giderken sana gülüm
Hasretin kavurduğu çöl gibi,
Ölürüm...

Mıh gibi oturdu yüreğime
Yine Sensizliğin
Karanlıkta giden gemiler gibiyim
Bizli günümüzü, gecemizi özledim
Bir başka vuruyor Akdeniz akşamları
Yalnızlığımı haykırıyor yıldızlar

Gel,
Utanmıyorum özledim demekten
Seviyorum, sesini duymam lazım
Gel,
Unuttum ne yaşanmışsa
Gel

Bir şiir yazdım sana taa uzaklardan
Bir şiir yazdım sana köprüaltı yalnızlığımdan
Bir şiir yazdım sana tüm özlemlerim içinde
Bir şiir yazdım sana çığlıklarım saklı.
Sığındım kadehlere sonra şarkılara
Senli kelimeler aradım hep dizelerde

Onca zaman ertelediğim özlemlerim
Gün ışığında gonca gülün açması gibi
Uzaklarda duyduğum aşina olduğum şarkılarda
En çok martılarımın çığlıklarında
Yaşayacağım seni
Tut ellerimden,sarıl bana usulca