__Gidiyorum yine bu şehirden
Ayaklarım geri geri____
Ahh bu şarkı ahh
Sezen'i kendimizle bütünleştirdiğimiz
Bakışlarındaki o çaresizliği
Yüreğini nasıl bırakıp gittiğini anımsıyorum
Yalnızlığım, içimdeki kırıklığım
Deli rüzgarım,hüznüm
Yalnızlığım,simitcinin sesi
Evlerin sarı ışıkları
Yalnızlığım,arkadaşım dostum soluğum
Yalnızlığım,sensizliğimdeki günbatımım
Saniye Erol a
Resmine baktıkça
Gülen yüzünü görüyorum
İçten ağlayan gözlerin var
Bir bahçeye girmiş gibi gönlüm
Öyle renkli,öyle güzel öyle saf ki çiceğim
Seninle açılan pencerelerimin
Mutluluğu, huzuru, sevgisi var
Şükrettim Tanrı'ya defalarca
Ömrümün bu sonbaharında
Dün mektubun geldi bana,
Uzun yıllardan sonra
Senden gelen ilk haber,
Yazını tanıdım
Korkttum zarfı açmaya
Ne söylemişti yine dilin de
Kaç kez sorsan da kendine,
Yüreğin kaç kez yanıt verse de
Sevgidir taşıyan insanı,
Kendine değeri verdiren
Güveni, paylaşımı bulduran
Ana kucağında sıcacık seven
Yazdım okumaktan bıktılar
Söyledim,söylediklerim bezdirdi.
Okumaktan söylemekten dinlemekten bezenler
Sevginin hasretin anlatımı başka mıdır sizlerce?
Martının,mavinin veee yalnızlığımın,
Kimsesizliğimin; karanlık gecelerde
Ey güzel dostum
Diyorsun ki kadeh kadeh dertleşiriz
Her yudumda sevda içildiğinden beridir
Ne tamamlanırız ne eksiliriz
Yaprakların sonbahar süsü gibi
Yüreğimdeki yollara dökülmüş
Gitmelerin.
Cama yazdığım haykırışlarım
Buğusunda kaybolmuş.
Hüzünlü turuncum,
Gelişlerin sevincim,mutluluğum
Gidişlerini düşünmesem.
Gidişlerindeki karalarımı karanlıklarımı.
At bulutların üzerine
Masmavi kesilsin birden,
Ben martı kanadına yüklesem
her şiirde bir ben buldum benden öte....