Zeki Tüyen Şiirleri - Şair Zeki Tüyen

birkaç evcil güvercin şuracıkta
dilleri tutkun özgürlüğe
üç yeni şarkı, üç kadeh gecenin
ıslak dudaklarında ve yaslı ıslıklar
çöl fırtınası uzun yaz bahçelerinin
ne zaman bir tutam unutulmuş umut

şimdi o büyülü gecenin ardından
eğlenceden dönen insanlar
yığılıp kalır duraklara belki
belki körkütük sarhoşlar
değilse de belki
sızıp kalır sokaklara uykudan

bu yağan yağmursa dışarda çisil çisil
hazırım ben gürül gürül mutluluğa
hazırım sulu sepken akşam serinliğine
yüzüme değip geçer esintileri meltem yelinin
ve deniz feneri ile mendireğin
şakalaşmasını izler suda balıklar

yağmur yağmuru çeker gün boyu
toprak toprağı çeker
ulu bir yürüyüştür yaşam dediğin
ucu bucağı belli değil belli ki

bir titreşimin gölgesidir görkem

çocuk olsam bu bayram çocuk olsam
uyansam kırmızı pabuçlarım başucumda
alsam elime çemberimi çevirsem
çevirsem çemberimi sonsuza doğru
ve umutlar içimde fırdöndü
bilye oynasam arkadaşlarımla

ne zaman aşkı düşünse insan yalnızlığından
modern çağların hüznü çöker önüne
omuzunda ağır bir yük gibi umutsuzluk
yüzünde harita gibi ağrılar dolanıp durur
derin fısıltıları haykırır sessiz duyulan zaman
belli ki bakışın anlamını yitirmişiz çoktandır

aydınlığı tutabilmek zor şimdi ellerde
ele avuca sığmayan civa gibi ellerde
zor taşıyabilmek geceleri sabahlara
ve gökyüzünü kör şişelere sığdırabilmek
yılgın insanların baktığı pencerelerdeki

dalgalı deniz üstüme gelme benim
dalgan alıp götürür beni sonra
bırak gönlünce yaşamak isterken
yaralı atlar yarasını sarsın kendinin
bütün yitikleri içimin, yitikleri
derin hisler uyandırır öylesine derin ki

sarı çığlıklar yırtar sessizliği sabahları
sesler başka seslere karışır usulca
bir mahur beste olur, bir masal anlatıcısı
nice mutluluk işçisi olur erkenden
üşüyen o yalnızlık bahar akşamlarında
ki her hüzün bir bilançodur yarınlara

gün olur zaman geçer farkına varmadan
geçmişin anılarından arda kalan belleğimde
çoğu kez sevdalı bakışları gecenin
bazen buruk sevinçler içime dolan
menevişlerin olur olmaz anlarda açışları gibi
kendimden kaçışları gibi kendimin