Yol teninden ayrılıyordu yırtılasıya.
Gözyaşı, kas ve kemiklerini çatırdıyordu üzerine hayatımı yerleştirdiğim iskeletin.
Titreyen sesimin doğumunda korkuyla kanat çırparak yükselen serçeler öpüyordu güneşi.
Karanlık sarılıyordu tenime, sisin gizemli parmaklarıyla.
Sessizlik...
'Aman gelme' dedim, bak geldin işte
Dünyaya meylin var, 'beşer'sin bebek
Bir bilsen dünyamız neyin nesidir
Ayırır ağzını işersin bebek.
Kimisi su katar içtiğin süte
Devamını Oku
Dünyaya meylin var, 'beşer'sin bebek
Bir bilsen dünyamız neyin nesidir
Ayırır ağzını işersin bebek.
Kimisi su katar içtiğin süte
yorumum,
bir yolun doğasından kopuşu
bir canlının var oluşu gibi canlı ve kederli
bu keder ki doğanın hüznü
yüreğimize çöker
ve ağlarız da
tebrikler yağarızda
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta