Yılmaz Örmeci Şiirleri - Şair Yılmaz Örmeci

EZOP ÖYKÜNCELERİ - 8

Anne Yengeç oğluna
Öğütler veriyordu
Her zaman doğrusunu
Yap her şeyin, diyordu.

Vatansever aydınları gözlerinden tanırsın,
Her partide hizmet edip Vatan’ı kurtarırsın.
Siyasete girmek ayakkabı giymek gibidir;
Hedefin doğru ise yalın ayak da varırsın.

Ankara, 27.01.2018, 20:05

Keşke şu zamanı durdurabilsem
Zaman geçse yalnız ikimiz için.
Saçlarına bir gül kondurabilsem
O gül açsa yalnız ikimiz için.
…
Uçsuz deryalarda bir balık olsak

Unutuldu ne varsa, şimdi mazide kalan
Yapraklar arasında çiçek sararıp solan.
Şimdi bir tek sen varsın, yeni açmış gül gibi
Penceremden içeri güzel kokusu dolan.

Ankara, 06.04.2018, 14:05

Kimseyi sevmedin ki /Sen ne anlarsın aşktan
Ömrünü vermedin ki /Ne anlarsın sevdadan
Dün, bugün, yarın diye /Yaşayıp gidiyorsun
Zevk alıyorsun sanki /Bu anlamsız dünyadan.
…
Herkes mahrum sevginden /Bir kez sevsen ne çıkar

Ben küskünüm bahara, yazı zaten unuttum
Her baharım kış oldu sen gittiğinden beri.
Bir gün gelirsin diye şu gönlümü avuttum
Artık iki mevsim var; Sonbahar ve Zemheri.

Ankara, 10.04.2017

Hayrandır cemâline hem Güneş, Ay, hem Kürre
Seni görmek isterler hiç değilse bir kerre.
O kadar güzelsin ki âleme hayat verir
Sesin, kokun, bakışın, senden kopan her zerre.

Kaç yıl sürecek bilmem bu zorunlu Aşk hizmeti
Her sabah içtima, akşama kadar yat, kalk, sürün.
Hep bana denk gelir şu uykusuz gece nöbeti
Ve talim yapar gibi seni düşünmek bütün gün.
...
Sen en büyük komutansın, ben senin askerinim

Sensiz geçen her güne yazık oluyor inan
Eller ne derse desin, söylenenler hep yalan
Bakar bakar ağlarım eski güzel günlere
Elimde yırtık resmin, senden hatıra kalan.

Ankara, 20.11.2017, 15:12

Bakarken eski yıllardan kalan yırtık resime
Sesin sesime karışsın, nefesin nefesime
Acımadan geçti yıllar zaman su gibi aktı
Bu bahar kavuşamadık kaldık başka mevsime.