Yılmaz Örmeci Şiirleri - Şair Yılmaz Örmeci

Sensiz soğuk geceler
Dışarda kar yağıyor
Tir tir titriyorum bak
Elim ayağım donuyor.

Buz gibi yatağım

Beydağları görünmez hem buhardan hem nemden
Ne kalacak yarına bu bahardan bu demden.
Yine bir akşam vakti hüzün çöktü bu şehre
Ne kalacak yarına bu bahardan bu demden.

Antalya, 02.06.2019

Yıllar yılı bekledim belki bu bahar diye
Kollarımı açarak gelip beni sar diye
Elvan elvan kokun gelir sen bir türlü gelmezsin
Gitmedim bu şehirden en sevdiğim var diye.

…Gizli gizli ağladım

Yaşlı adam karısıyla birlikte yaşıyordu
Evlerinde tereyağı ve peynir yapıyordu

Bakkalın hoşuna gitti tereyağı, bu yüzden
"Her gün sabah bir kilogram alırım" dedi sizden

Bilmek senin hakkındır, söylemek bana düşer,
Bu aşka düşen benim, ağlamak bana düşer.
İster sen de beni sev, ister karşılık verme,
Bu gönlümü avutmak, eylemek bana düşer.

Ankara, 28.05.2015

Başınızı azıcık siyasetten kaldırıp gökyüzüne, sonra da toprağa bakın. Gökyüzü büyük bir hızla kirleniyor, toprak verimsizleşiyor, ürünlerin eski tadı da, besin değeri de yok. Bu gidişle elli yıla kalmadan insanlık kendi eliyle yok olacak. Toprağın bilinçsiz kullanımı, aşırı hormon, kimyasal maddeler, gübre kullanımı ve erozyon ile yeryüzünde insan nüfusunu besleyecek toprak kalmayacak. Besinlerimizde ve sularımızda inanılmaz zararlı maddeler kullanılıyor. Kutuplarda, açık deniz ve okyanuslarda maden ve petrol aramaları, kimyasal ve nükleer atıklarla kirlenmeler, balık ve deniz ürünlerinin aşırı ve bilinçsiz avlanması sonucu denizlerimiz bile verimsizleşti. Her yıl karada, havada ve denizlerde onlarca hayvan türünün nesli tükenmekte.

Hem dünyada, hem Türkiye’de sanat çalışmaları büyük bir hızla azaldı. Sanatın her dalına sahtekarlar, eser hırsızı intihalciler ve kumpasçılar dadandı ve bilinen kaynaklardan teşvikler aldılar. Televizyonları eğitici ve faydalı yönü bulunmayan diziler, eğlence programları ve şiddet içerikli filmler sardı. Ne dünyada bir Picasso, bir Charlie Chaplin, ne Türkiye’de bir Mimar Sinan, bir Dede Efendi yetişmiyor artık.

Dinler dini temsil ettiğini iddia eden din adamları ve ruhbanlar tarafından asıl yolundan ayrıldı, sanki her din adamı kendi dinini yok etmekle görevlendirildi. Tanrı’nın insanlara barış, huzur ve esenlik için gönderdiği üç büyük kitabi din olan Müslümanlık, Hristiyanlık ve Yahudilik asıl görevleri ve varoluş nedenleri yerine daha çok insana hükmetmek ve daha zengin olmak için dünyayı kana bulamakta. Her üç dinde de iyilik karşılığında verileceği vaad edilen Cennet de, kötülükler karşısında verilecek olan Cehennem de insanların büyük kısmını iyiliğe yönlendiremiyor, kötülüklerden vazgeçiremiyor. Oysa dinin temel amacı mutlaka “Güzel Ahlak” tır.

Yine İstanbulum geldi a dostlar
Yaka-paça alın götürün beni,
Dar sokaklarında kaybolasım var
Olmaz derler zorla güzellik ama
Olur elbet, olur işte bal gibi.
…

Adam ömrü boyunca çok günah işlemişti
Hırsızlık, rüşvet, torpil, çok kul hakkı yemişti

Öldüğünde melekler amel defterlerine
Bakıp hemen koydular mizan terazisine

Göz ucuyla şöyle baksam ne çıkar?
Sana bir kez bakmak yasak değil ya.
Ölesiye aşık olsam ne çıkar?
Sana aşık olmak yasak değil ya.
…
Ne olmuş her sabah sana baktıysam?

Aynı saatte döneriz
Biri hızlı, biri yavaş
Kovalar durur akrebi
Sürüp gidiyor bu savaş
Şu Yelkovan dedikleri
Saatin keşfinden beri.