Yılmaz Örmeci Şiirleri - Şair Yılmaz Örmeci

EZOP ÖYKÜNCELERİ - 7

Aslan, Tilki ve Eşek
Birlikte ava çıktı
Av çok bereketliydi,
Talihleri açıktı.

Atatürk’ü görüyorum bir Milletin gözünde
Küçük büyük, yaşlı çocuk hepsi O’nun izinde.

İlkeleri, fikirleri çağların ötesinde
Bugün bile anlayan az, dünyanın zirvesinde.

Sağcı devrimci oldu, solcu muhafazakar
At izi it izine karıştı bu ülkede.
Hak, Hukuk ve Adalet bitti kalmadı efkar
…Solcular ve sağcılar yarıştı bu ülkede,
…At izi it izine karıştı bu ülkede.
*****

Hiçbirinden ümidimiz kalmadı
Atatürkçü, Milliyetçi, İslamcı
Hiçbiri bir derde merhem olmadı
…İşbirlikçi, yedek lastik ve yancı.
…Ayağa kalk, onlar yolcu, sen hancı.
…

Ay dolanır dolanır
Bulutların üstüne
Benimle konuşmuyor
Yar bana mı küstü ne?
…
Ay karanlık göz görmez

Bir varmış, bir yokmuş,
Tanrı’nın kulu çokmuş.
Çok eski zamanlarda
Köyde yaşayan bir adam varmış.
Ne yaparsa yapsın
İşleri hep ters gidermiş.

Ünlü Alman besteci Berlin sokaklarında
Dolaşırken yanında yakın arkadaşıyla

Bir evden sesler duydu, kulak verip dinledi
Kendi bestesiydi bu, duyar duymaz anladı

EZOP ÖYKÜNCELERİ - 4

Çocuklukları beraber
Geçmiş iki arkadaş
Köye gitmek için yola
Çıktılar yavaş yavaş.

Senin kahve gözlerine bakıp kahve içmekti
Dünyada en büyük arzum, umudumu kesmedim.
Kahve kahve bakarken sen, şu kalbimi açmaktı
Israr ettim, hep reddettin, hiç yüzümü asmadım.
…
İşte bugün sen de bekar, ben de bekar kaldık ya

Baştan beni, baştan beni
Sevmedin en baştan beni
Böyle yaşamak mı olur
Yarat yeni baştan beni
* * *
Yarat beni, yarat beni