Yılmaz Örmeci Şiirleri - Şair Yılmaz Örmeci

Söndürmeye yetmiyor / Yürekteki yangını
Gözümden akan yaşlar / İnan ki sevdiceğim.
Bu hasretlik bitmiyor / Artıyor dünü günü
Her gün yeniden başlar / İnan ki sevdiceğim.
* * *
Şuramda, sol yanımda / Tam kalbimin içinde

Nasılsın, iyi misin sevdiceğim?
Beni sorarsan söylemek zor bana.
Adını dilimden düşürmediğim
Seni görmediğim günler kor bana.
.......
Pazar günlerim hep zindan oluyor,

Bu bayramda
Çocuklar Devlet görevlilerinin değil de
Devlet görevlileri
Çocukların yerine geçse,
Mesela İçişleri Bakanı
Patlayan bombalarla yaralanmış bir çocuk olsa,

Şu içki kadehi düşse elimden,
Dalsam bir güzel, bir uzun rüyaya.
Görse de anlasa benim halimden;
Mecalim yok, boşvermişim dünyaya.
* * *
Sonra tutsa ellerimden götürse

Gel gel, yıllardır beklediğim,
Yolunu gözlediğim,
Bekliyorum seni.
Uğradın mı gelirken Merkür'e, Jüpiter'e, Satürn'e?
Ne haberler getirdin bakayım bana Dünya'dan, Güneş'ten?
Giderken hepsine de selam söyle.

Sen kuş ol de, kanatlanıp uçarım,
Gemi olur, ufka yelken açarım,
Binlerce güzelden seni seçerim,
Hiç ayrılmam dizlerinin dibinden.

Ankara, 20.08.2015

1.
Kepez'den geçip
Gör Antalya'yı yazın
Deniz ve orman

2.

Can Can'a değmiyorsa,
Cam cama değsin dostlar.
Sabaha çok nasılsa
Cam cama değsin dostlar.

Sâki gönlümü eyler,

Sen yazamadın ama, ben yazıyorum Usta,
Yaptıkları göRtlükler herkesi etti hasta.
Biraz kalın olacak, bunu biliyorum da,
Kitap çabuk bitecek, konu çok bu hususta! ...

Ankara, 17.05.2015

Bunu der mi bir lider, azıcık aklı olsa,
Etrafında kalmamış akıl-fikir alacak.
Duş alır iken değsin göZün başın fayansa
Sehpaya çarpsın dizin, son sözüm bu olacak.

Ankara, 23.05.2015