Yılmaz Örmeci Şiirleri - Şair Yılmaz Örmeci

Ne kadar tozlu ve sisli bu yerler,
Felek dumanını saçıp duruyor.
Ağladığımı sanıyor görenler,
Hayır, gözüme toz kaçıp duruyor.
...
Dokuz ay oldu gördüğümden beri,

Vaktiyle Rusya’da bir adamı
Sibirya'ya göndermişler sürgüne.
Adam mektuplarının okunacağını biliyormuş
Sansür görevlilerince.

...

Uzanacaksın yüzükoyun tertemiz yatağa,
Bir manzara, bir kitaba bakarak doya doya.
Sonra ağırlık çökecek gözlere yavaş yavaş,
Dalacaksın sevdiğinin hayaliyle uykuya! ..

Ankara, 02.02.2016, 21:03

KİTAP DEĞERİNDE SÖZLER 6 (1. Bölüm)

Her çöpçü devrimci olmasa bile her devrimci biraz da çöpçüdür. Çöpe boğulmuş düzenleri tarihin çöplüğüne doğru süpürdükleri için.
(Can YÜCEL)
…
İyi kitaplar okumak geçmiş yüzyılların en iyi insanlarıyla sohbet etmek gibidir.

Köpek bir gün
Hoplaya zıplaya oynarken
Kelebekleri kovalar,
Rengârenk çiçekleri koklarken
Ormanda yolunu kaybetmiş.
Bir de bakmış ki karşıdan bir Leopar geliyor

En umutsuz olduğum zamanda çıkıp gelsen,
Meselâ selam desen, karşıma geçip bana,
Ayrılık zamanında ne haldeyim öğrensen
Teselli etsen beni, sarılıp da boynuma.

Ankara, 20.08.2015

İnecekler periler saf saf gökten,
Dünyaya gelecekler ötelerden.
Tam on iki Ağustos gecesinde
Haber getireceklermiş Güneş'ten.

Ankara, 11.08.2015

Onlar Hayal Kadınlar'dı,
Zor kadınlardı onlar.
Namusu iki bacak arasında değil...
Akılda, özgürlükte, yürekte aradılar.

Geceleri tek başına

1.
Solan bir yaprak
Habercisidir güzün
Rüzgârla uçar

2.

1.
Bir kardan adam
Türkü söyleyen çocuk
Kırmızı havuç

2.