yaradılmışların en üstünüydü oysa
kara memeleriyle emzirmişti anası onu
siyah o kadar güzel bir renkti ki
diğer renklerle eşit olamıyordu
ondan gecenin lacivertini çok sevmemiz
beklemek
eşsiz bir rekora doğru
başarıya dönüşmüş
hayatın tasasında
bekle bekle
azalmış adam
kendini takas edeceği
bir şeyler ister canı
yaşamın o korkunç aynılığı
sarınca insanı
çoğunlukla kuş olmak istenir
her kötülüğe üzülmüş adam
daha çok üzülmüş bilhassa
üzüldüğü insanlar tarafından
her şey gibi tükenir üzüntü de
acıma duygusunu kaybetmiş
günün birinde
diri memeli kadınlar olur
başları dik, göğüslerini gerer
sinelerindeki o çift başlı koyunu
harcıalem sallayarak yürürler
fakat bu cenahtakiler gece uyuyamaz
çünkü popoları küçüktür
insanların ağızlarında
duyunca adını sıkılırım.
mesleğinin külfetli iş olduğunu
düşünür, tanrılığa acırım
şu güneşin alnında
fena halde hayata benzer yaz
çocukcadır, içinde çokca ümidi barındırır
ben yaklaşan bir masala benzetirim onu
nihayet şarkısını bitirirken anlarız
kekre bir ironiymiş anlattığı
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!