Yener Sezgi Şiirleri - Şair Yener Sezgi

Dağ dağı devirir uçurumlara,
Depreşir sancılar delicesine.
Bir yol görünmekte uzak diyara,
Şimdi göç zamanı dost ülkesine.

Kardelenler uyur karın koynunda
Başına beyazdan fes verir bahar
Bulutlar hamaylı gibi boynunda
Yüksek tepelere sis verir bahar

El yordamı ile yerini yoklar,
Duvarda çatlaklar emer zifiri.
Bir asır devirmiş eller ayaklar,
Soğuk pencerede keser demiri.

Sen aydınlıklarda ben karanlıkta,
Gelmeni bekledim uzaklardaydın.
Ben gam deryasının derinliğinde,
Bulmanı bekledim uzaklardaydın.

Süpürür yolları bir kuru rüzgar
Geçsen uzaklardan nemlenir toprak
Hüzün kokar avucumda bergüzar
Düşlerim körkütük vuslatım ırak

Her akşam beklerdim sokak başında,
Yürek yangınımı görür dediğim.
Şimdi esir düştü aşk savaşında,
Yenildi sevdamı korur dediğim.

Ölse hücresinde aklın doğumu,
Tutar kafesinde esirler beni.
İçte düğüm düğüm dışın boğumu,
Günlerce uyutmaz nasırlar beni.