Yener Sezgi Şiirleri - Şair Yener Sezgi

Az ilim etti yönünden,
Keramet çıktı gönünden,
Dönmez idi hakk dininden,
Biraz aklı kıt olmasa.

Baktım beşerin haline,
Durdum kendimi aradım.
Gidip sevgi kapısına,
Vurdum kendimi aradım.

Seneler geçiyor nasıl amansız,
Belki de; bir yerde bir tehir kaldı.
Hangi vakitleri içtim zamansız,
Gündelik hayattan bir seyir kaldı.

"Söz gümüşse sükût altın" demişler
Tek bakış susturur dil-bâzı bazı.

Nameler, arzudur, sitemdir belki,

Yol uzar'sa menzile, göz kararır can susar
Yolu zâr'sa aşığın, sabrederse dil susar

Bezer her viraneyi, derdi gamı yok sayar

Her akşam beklerdim sokak başında,
Yürek yangınımı görür dediğim.
Şimdi esir düştü aşk savaşında,
Yenildi sevdamı korur dediğim.

Ölse hücresinde aklın doğumu,
Tutar kafesinde esirler beni.
İçte düğüm düğüm dışın boğumu,
Günlerce uyutmaz nasırlar beni.