Yener Sezgi Şiirleri - Şair Yener Sezgi

Yol uzar'sa menzile, göz kararır can susar
Yolu zâr'sa aşığın, sabrederse dil susar

Bezer her viraneyi, derdi gamı yok sayar

"Söz gümüşse sükût altın" demişler
Tek bakış susturur dil-bâzı bazı.

Nameler, arzudur, sitemdir belki,

Baharda coşardı kurumuş dere,
Yeşile dönerdi büsbütün yöre,
Bir hayaldi belki kimine göre,
Yamaçlardan çağlardık ya! seninle.

Çekilince güneş dağın ardına,

Adıma
Ferman çıkmış adıma
Vatanımdan itginem
Takadım yok adıma.
**
Ak saya

Özünde kayboldu mana,
Fire verdim gidiyorum.
Neyim varsa çektim yana,
Sıra verdim gidiyorum.

Bir seni tanırdım bir de baharı,
İkiniz de sıcak mevsim kaçkını.
Dururdu meyveye dudaklarınız,
Ağaçlarda yeşil sende kırmızı.

Tutarak döşünü çattı kaşını,
Kaldırdı başını baktı yollara.
Yemedi aşını kurdu düş'ünü,
Saldı göz yaşını aktı yollara.

Sabah erken dağa saldım davarı
Yarı yolda birisini kaybettim
Biraz ufaklardan olsaydı bari
İçlerinden irisini kaybettim._(O.Ercan)

Yan ayazın od'unda kavrul ey kanlı şubat!
Beşerin vicdanında iz bıraktı tahribat.
Bu nasıl bir savaştır kimler diyor sıradan?
Hayvan bile irkilir gördüğü manzaradan.

Gözlerimin nemine dokundular
Susuz kaldım..
Kahvemi döktüler
Sigaramı kırdılar
Uykusuz kaldım.