Sormayın nasılsın diye düşünüyormuş gibi davranmayın...
Nasıl yokmuşum gibi yaşıyorsanız devam edin ne olacak...
Sizin için ben ölmüşüm yaşamışım ne farkeder neyi değiştirir...
Siz değilmisiniz güneşimi söndüren gündüzümü geceye çeviren...
Sormayın niye bu kadar ağladığımı gizli gizli...
Birgün yolda giderken bir çocuk gördüm ağlıyordu...
Annesinin elinden tutmuş yanımdan geçtiler...
Sonra kulak misafiri oldum annesinden bişey istiyordu...
Annesi boynunu büküp şu an alamayiz dedi...
Omasum çocuk dahada ağlamaya başladı...
Anne küçük kızın büyüdü kırıla kırıla öğrendi hayatı
Hayatı öğrendide bir insanların yalan yüzünü öğrenemedi
Neden anne yalnız bıraktın tutmadın ellerimi
Biliyormusun kaç kere düştüm uçurumun kenarından
Şimdi hayatım darma dağın toparlayamıyorum
Yine karanlık çöktü ve ben uykusuz
Sen aklıma düştün aslında hiç çıkmıyorsun..
Şimdi tüm çoçuklar annelerin yanında sıcaklığında...
Sen niye yoksun anne yine yanlız bıraktın
Söylesene anne sen beni yanlızlığamı doğurdun
Şimdi çok uzaklardasın canım annem benden bizden...
Sen gittin abim gitti yapayanlız kaldım zalimlerin elinde...
Yine olmadı annem yine başaramadı kızın yıkıldı döküldü...
Çok zor be annem savaşmaktan yoruldum...
Kimseye sevdiremedim sevende menfeatine sevdi...
Bak Bayram geliyor sen yoksun öpülesice ellerin yok...
Şimdi o büyüdüğüm evde sen yoksun sesin yok kapı duvar...
Bir çocuk kaç yaşında olursa olsun anne istermiş...
Bende çocuğum annemi istiyorum ama yoksun...
Seni unutmaya çalışıyorum ama olmuyor daha da çok özlüyorum...
Birgün seni severken bulmuştum kendimi aklım fikrim sendin...
İlk başlarda aklımın oyun oynadığını yada bir rüya olduğunu düşünmüştüm...
Zaman geçtikce öyle bir hal aldı ki her dakka seni düşünürken buluyordum kendimi...
Yağan yağmur tanelerine benden sana selam gönderir oldum böyleydim...
Sonra özlem hasret denen şeyler girdi araya uzaktık biraz birbirimizden...
Dün gece seni gördüm rüyamda suskundun
Konuşmadın yüzüme bakmadın küs gibi
Biliyorum sende özledin hasret kaldın ben gibi
Hergün seni düşünüyorum senin acını duyuyorum
Ne kadar mutluyduk yan yana geldiğimizde
Kıyıya batmış bir gemi gibiyim terkedilmiş ve zincire vurulmuş misali...
Yavaş yavaş içten içe çürüyen bir haldeyim ne yağmur ne fırtına...
Yokluğunun kaçıncı günü bilmiyorum ne bir haber nede bir selam geldi senden...
Unutmaya çalıştıkca daha da çok düşünüyor aklım buralar seni...
Bana kızıyorlar seni bu kadar düşündüğüm ve üzüşdüğüm için...
Bayram geliyor sen yoksun bir abim yok artık..
Sen bırakıp gittiğinden beri geçmez oldum sokağından..
İlk başlarda sanki çıkıp gelicekmişsin gibi yolunu gözlerdim..
Sonradan anladım ki seni kara toprak almıştı benden...
Yerin dolmuyor yapamıyorum sensiz nefes alamıyorum...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!