Gözyaşlarımı gecenin karanlığına saklıyor yumıyorum gözlerimi...
Gözümden akan yaşlar önce kalbime sonra yastığıma akıyor...
Kimse bilmiyor görmüyor içimdeki kopan fırtınayı...
Sen üzülmüşsün kırılmışsın kimsenin umrunda değilsin...
En zoru nedir bilirmisin ölüpte yaşamaya çalışmak gülebilmek...
Nasıl kanmışım nasıl inanmışım yalanlarına yalan sözlerine inandırdın beni...
Dilin başka kalbin başka konuşur olmuş ihanetin en büyük acısı budur galiba...
Sen tüm hayallerimi inançlarımı sana olan sevgimin katili oldun yoksun artık olmıcaksın...
Özlüceksin hayalimle yanıcaksın belkide pişman olucaksın ama geçen zaman geriye gelmicek...
Ben sana aşk yuva arkadaş eş oldum da sen yuvamı başıma yıktın da gittin değdimi hadi söyle...
Seni neden bu kadar çok sevdiğimi sordular neden bu kadar içten bağlandığımı...
Dedim ki ben önce bana aşkla bakan gözlerini sonra beni seven kalbini adamlığını sevdim dedim...
Özlüyormusun dediler evet dedim her saniye aklımda yanımdayken bile özlem duyuyorum dedim...
Seni hiç üzdüğü kırdığı oldu mu dediler hayır dedim biz gözlerimize bakarak konuşuruz dedim...
Peki oda seni seviyormu sen gibi oda özlüyormu diye sordular evet dedim benim iki katı belki...
Kimseye anlatamadığım dertlerim var...
Kimse acıyarak bakmasın diye mutluluk oyunu oynuyorum...
Döktüğüm gözyaşlarımı görmesinler diye saklıyorum...
Dert ortağım odamın dört duvarları oldu...
Biliyormusun anne sana kızmaktan çok kırgınım içim acıyo...
Bugünlerde yine aklıma düştün ve içim parçalandı...
Bir yanım unut diyor bir yanım acılar içinde...
O artık yok kara toprak aldî senden dönmicek bekleme diyor...
Ben hergüne sen çıkıp gelicek miş gibi uyanıyorum sabaha...
Ama ne gelen var ne giden telefonum bile çalmıyor...
Bu gece sen diye yine yorgana sarılır oldum
Gözyaşlarımı yastığım kurutur oldu yine
Sensiz attığım çığlığımı bir ben duyuyorum
Herkes sağır herkes kör olmuş bana sanki
Ufacık dünyamda mutluydum ben sen yoktun
Dağ olsa yıkalmaz derdim kaya gibi ardımda derdim...
Karanlıkta olsam aydınlatır beni karanlıkta bırakmaz derdim...
Yanlız hissettiğimde yanlızlığımı paylaşır benle derdim...
Ama şimdi yoksun arkamda dağ gibi duranım yok artık...
En çok ne isterdim biliyonmu beni yanına alıp sarmanı...
Ölüm kadar acıymış sensiz nefes alabilmek
Yokluğunda gecelere sığınmak seni sensiz yaşamak
İçimin parçalandığını bile bile sana hasret kalmak
Hergün her anımı senin hasretinle doldurmak
Bilsem ki çıkıp geleceksin içimdeki acı bitecek
Dalgalan ey deli gönlüm dinmesin feryadın...
Sevdiğin dönmicek geri hergünün onsuz olucak...
Kan kussan kızılcık şerbeti içtim dersin...
Yaşıyan ölü gibi olucaksın herkesi ona benzeticeksin...
Bağır çağır haykırışlarınla innet her yeri...
Kendime neden dedim neden sevdiklerin birer birer terkediyor seni ardına bakmadan...
Ya sen diyorum sevmeyi beceremedin yada sevgin terkedenlere ağır geldi kaldıramadılar...
Biraz mutluluk biraz sevgi istemiştim oysa çok şeyde gözüm olmadı hiçbirzaman...
Yanlış olan birşeyler vardı ama ben kestiremiyordum bazen kendimi unutmak istiyorum...
Bugünlerde herşey üstüme gelir olmuş sanki boğulur gibi oluyorum ara ara ...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!