Nemrudun ateşi yakar
Kalbin kırılırsa gerçeğe
İşte böyle yanıldı insan
Olmayan bir hayale
Sevmek denilen yosma
Ve inanmak adi kahpe
Senden adam olmaz ! kasedci mustafa
Ben sana demedim mi yağmurlara asma ellerini
Sakın bakmayasın kahverengi gözlerine o yârin...
demedim mi cennet göğsünde dalmayasın rüyaya.
Demedim mi hasreti bırakasın şanlı Nazım’a..
Senden olmaz kasedci mustafa..
En iyi mısraların taciri benim
En güzel aşkı ben sana yaşatır,
Ve ben deriniyim, yanağındaki gamzenin
Gülüyorsan bana borçlusun
Aldığın nefesin ciğeri benim.
Ben yoksam üstünde gök olmaz,
Bilumum yalnızları arkama aldım geldim.
Senin her sözcüğüne yüzümü sürdüm geldim.
Uzanıp alır mısın yüreğim düştü geldim.
Yürek yakan sözleri heybemde biriktirdim.
Hepsini yüreğine sıkmaya geldim.
Seni kanattıkça, sanma ki zafer benim.
Şimdi bir laf daha sokayım hatırana..
Güneşe çıkacak yüzün kalmasın.
Martılar tükürsün o murdar suratına…
Kalemim kıracak elin kalmasın…
Dilerim aysız gez, gece olunca…
Sarılmaz derdinle yaktın gönlümü
Kapanmaz yaramın sebebi sensin
Karaya buladın mavi göğümü
Üstüme yağan karın sebebi sensin
Devam etmeyecek…
akşamları konuşurdu, dilinde bolca küfür,
yağmuru beklerdi belli ki, pörtlemiş gözleriyle..
şemsiyeyi iki kişilik açardı, acıların altında.
eski kadehleri kırmaktan elleri paramparça...
gülüyordu elbet, bilmem ki, göz torbaları doluca,
üstünde eski püskü anıların dağınık saçları.
Ben geldim Tanrım !
Gittim,
gittim de geri geldim.
Kapında ağlamaya,
Yüzümü sürmeye yüce kapılarına…
Affına layık olamasam da…
Sevmek neydi bilemediler.
Bir bedene saklı, kadın sandı şairler…
Bir günah ve bir diyet dedi alimler…
Sevmek, kalbi kalbinde gezdirmekti.
Bilemediler...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!